روزنامه سپید | اخبار 9 | 28 آبان 1393 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d33664
متخصصان میگویند با رسیدن به میانسالی، شادی افراد کم میشود، البته اگر در کشورهای مرفه غربی زندگی میکنید.نتایج پژوهش جدیدی که اخیرا درLanceGloba- Health منتشر شده با بررسی نظرسنجیهای سالهای اخیر، به این نتیجه رسیده که شادی تقریبا یک الگو و روند قابل پیشبینی دارد و اساسا به محل زندگی افراد وابسته است. در کشورهایی نظیر آمریکا و بریتانیا احساس رضایت از زندگی در دوران جوانی و کهنسالی بالا است، ولی در میانه راه و سنین میانسالی به شکل قابل توجهی کاهش مییابد. در کشورهای آفریقایی در تمام دوران زندگی احساس رضایت و شادمانی پایین است، ولی در اروپای شرقی، جمهوریهای سابق اتحاد شوروی و آمریکای لاتین احساس رضایت و شادمانی متناسب با بالا رفتن سن افراد به مرور کاهش مییابد. پروفسور اندرو استپتو و همکارانش در دانشگاه لندن که این پژوهش را انجام دادهاند، میگویند هر یک از روندها در کشورهای مختلف دلایل متعدد و پیچیدهای دارد، ولی در عین حال میتوان توجیه نسبتا قابل قبولی را برای آن تشخیص داد و از آن درس گرفت. نتایج این تحقیقات که بخشی از مجموعه مطالب منتشر شده در لنست در زمینه سلامت و کهنسالی است، در مورد بار سنگین بیماریهای مزمن و کمبود خدمات رفاهی در زندگی سالمندان نیز هشدار میدهد.
پژوهشگران یافتههای نظرسنجیهای موسسه بینالمللی گالوپ طی چهار سال را در بیش از ۱۶۰ کشور بررسی کردهاند که حدود ۹۸ درصد از جمعیت جهان را در برمیگیرد.
پژوهشگران در سنجش میزان رفاه و رضایت مردم علاوه بر سلامت جسمی و درد سه معیار دیگر سلامت و رفاه را در نظر گرفتند:
اینکه مردم چقدر از زندگی خود رضایت دارند، احساسات و عواطفی مثل شادی، غم و یا خشم، مفاهیم، قضاوتها و باورها در مورد معنا و نتایج این پژوهش نشان میدهد که در میان مردم کشورهای غربی شادی و رضایت از زندگی در فاصله ۴۵ تا ۵۴ سالگی به شدت کاهش مییابد و بعد دوباره افزایش مییابد.
انگس دیتون یکی از اعضای این هیئت پژوهشی از دانشگاه پرینستون آمریکا، معتقد است که شرایط اقتصادی میتواند این موضوع را توضیح دهد: «این سالها دورهای است که معمولا حقوق افراد به حداکثر میرسد و بهترین دوره برای کار بیشتر و افزایش درآمد است، حتی اگر به قیمت صرفنظر کردن از رفاه و رضایت شخصی باشد، تا برای دوران سالخوردگی پسانداز و شرایط مطلوبتری فراهم کنند.»
شاید این نکته به خوبی توضیح دهد که چرا افراد سالخورده با وجودیکه از نظر جسمی و سلامتی ضعیفتر هستند، اما احساس رضایت بیشتری دارند. با اینکه بیماری و مشکلات جسمی باعث میشود احساس رضایت سالخوردگان کاهش یابد، رضایت بیشتر از زندگی زندگی افت سلامتی را به تعویق میاندازد. در کشورهای در حال گذار مثل اروپای شرقی و کشورهای سابق اتحاد شوروی، احساس رضایت از زندگی با گذشت زمان و افزایش سن به مرور کاهش مییابد و در مجموع در این کشورها احساس رضایت و شادمانی به نسبت غرب پایینتر است. پژوهشگران میگویند که این موضوع هم میتواند دلایل اقتصادی داشته باشد. نسل کهنسال در این کشورها سیستم رفاه اجتماعی قبلی را از دست داده که با وجود تمامی معایبش به زندگی آنها معنا و مفهوم میداد و سلامت و حقوق بازنشستگی آنها را در دوران پیری تضمین میکرد. در آفریقای سیاه میزان رضایت و شادی در تمام دورههای زندگی خیلی پایین و در مقابل نگرانی و فشارهای روانی بسیار بالاست.
پروفسور انگس دیتون میگوید: «بررسی نظرسنجیهای مربوط به آفریقا به خوبی تاثیر حوادث ناگوار دهههای اخیر را بر نسل کهنسال ساکن این قاره نشان میدهد.»پروفسور اندرو استپتو معتقد است که هر چند پول همیشه معادل شادی و احساس رضایت نیست، ولی پیشرفت و توسعه اقتصادی تا حدی رفاه و رضایت مردم را افزایش میدهد. او میافزاید: «به نظر میرسد که رفاه و رضایت مردم از زندگی تا حدی به موازات رفاه اقتصادی افزایش مییابد.»
رویترز