ماساژ ورزشی نوعی درمان است

روزنامه سپید   |   اخبار 5   |   10 آذر 1393   |   لینک خبر:   sepidonline.ir/d32691

ماساژ به عنوان یکی از اولین روش‌های‌درمان‌ فیزیکی گزارش شده است. از نظر تعریفی، ماساژ در واقع مانپولاسیون لایه‌های سطحی و عمقی عضلات و بافت همبند با تکنیک‌های مختلف، به منظور تسهیل عملکرد و کمک به ترمیم و ایجاد ریلاکسیشن است. در ماساژ، ارگان هدف می‌تواند تاندون، لیگامان، فاسیا، پوست و حتی مفاصل باشد. یکی از انواع ماساژ از بین بیش از سی و پنج گروه آن به‌عنوان ماساژ‌های ورزشی شناخته می‌شود که در دسته ماساژهای درمانی قرار می‌گیرد. این نوع ماساژ اهداف خاصی را دنبال می‌کند. می‌توان به تسهیل آمادگی‌های قبل از تمرینات و مسابقات ورزشی، ریکاوری و ترمیم سریع‌تر به‌دنبال ورزش‌ها و فعالیت‌های فیزیکی سخت در ورزشکاران، بهبود سریع‌تر از ضایعات و آسیب‌های ورزشی اشاره نمود. همچنین در صورت کاربرد اصولی و درست ماساژهای ورزشی سودمند هستند. این نوع ماساژ، نه تنها برای ورزشکاران. بلکه در سایر افراد با صدمات اسکلتی، عضلانی، درد مزمن و افراد با کاهش محدوده حرکتی نیز مفید است. تکنیک افلوراژ تقریبا همیشه بعنوان شروع کننده ماساژ و به منظور گرم شدن و افزایش جریان خون ناحیه آرامش عضلات و تحریک اعصاب محیطی به‌کار می‌رود و از طریق کف دست و انگشتان اعمال می‌گردد. علاوه بر آن در این تکنیک به دنبال یافتن نقاط تندر و غیرطبیعی در عضلات بوده و به‌عنوان پایان‌دهنده فرایند ماساژ هم کاربرد دارد. در پتریساژ یا kneading که عمقی‌تر است، هدف استرچ و ریلاکسیشن عضلات و موبیلیزاسیون مایعات بوده و با تکنیک فریکشن که عمقی‌تر و دردناک‌تر است، عمدتا به هدف جداکردن فیبرهای عضلانی در هم شکست بافت اسکار و درمان نقاط ماشه‌ای صورت می‌گیرد.
کامران آزما
دانشیار گروه طب فیزیکی و توانبخشی دانشگاه علوم‌پزشکی ارتش