ساپرس‌کردن اسید، موثر در پیشگیری از سرطان در مری بارت

روزنامه سپید   |   اخبار 12   |   12 خرداد 1395   |   لینک خبر:   sepidonline.ir/d31486

       محققان در مطالعه جدیدی که نتایج آن را درنشست سالیانه گوارش آمریکا ارائه دادند، به این یافته رسیدند که در بیماران مبتلا به مری بارت، ساپرس کردن اسید معده با مهارکننده‌های پمپ پروتون یا PPIs و به میزان کمتر، آنتاگونیست‌های گیرنده هیستامین 2 یا H2RA، خطر پیشرفت این وضعیت را به سوی آدنوکارسینومای مری کاهش می‌دهند.

       در این مطالعه مورد ـ شاهدی لانه‌گزینی شده، هر دوی این درمان‌ها به‌طور مستقلی با کاهش خطر پیشرفت به سوی سرطان مرتبط بودند. مصرف PPIs خطر بروز آدنوکارسینومای مری را تا 69 درصد و H2RA این خطر را تا 45 درصد کاهش می‌دهند.

       البته هیچ دستورالعمل خاصی در مورد استفاده از PPIs برای بیماران مبتلا به مری بارت وجود ندارد. گایدلاین‌هایی که در این زمینه و برای این داروها وجود دارند، براساس علائم ریفلاکس بنا شده‌اند. اگرچه این مطالعه با اطمینان نتایج خود را بیان نمی‌کند، به‌نظر می‌رسد مصرف این دسته از داروها در مری بارت از بروز سرطان پیشگیری می‌کند. اثر پیشگیری کنندگی PPIs قوی‌تر است اما H2RA هم اثرات مفیدی از خود نشان داده‌اند.

       در حال حاضر، بروز مری بارت در ایالات متحده رو به افزایش است و تنها علت شناخته شده آدنوکارسینومای مری به شمار می‌رود. در این زمینه نوعی شکاف دانش وجود دارد و مطالعات اندکی بدون دوره‌های پیگیری طولانی‌مدت به بررسی اثرات PPIs و H2RA بر پیشرفت آدنوکارسینومای مری پرداخته‌اند. به همین دلیل، این مطالعه در قالب یک کوهورت بزرگ از بیماران مبتلا به مری بارت انجام شد و فرضیه محققان آن بود که ساپرس کردن اسید با PPIs و H2RA، خطر آدنوکارسینومای مری را کاهش می‌دهد.

       در این مطالعه، 29 هزار و 536 مرد گیاهخوار که در فاصله سال‌های 2004 و 2009 با مری بارت مواجه شده بودند، بررسی شدند. از این میان، برای 760 نفر هم تشخیص آدنوکارسینومای مری گذاشته شد. مواردی از بروز مری بارت (در بیمارانی که مبتلا به آدنوکارسینومای مری شده بودند)، با گروه کنترل مبتلا به مری بارت، اما بدون سرطان، تطبیق داده شدند. این افراد تا سال 2011 پیگیری شدند.

       پس از آنالیزهای لازم، نتایج نهایی حاکی از آن بودند که در مجموع، بیماران مبتلا به آدنوکارسینومای مری در مقایسه با گروه کنترل، به‌طور قابل توجهی اضافه وزن بیشتر داشته یا چاق‌تر بودند. همچنین این افراد نسبت به گروه کنترل بیشتر سیگار می‌کشیدند.

       از سوی دیگر مشخص شد افراد مبتلا به آدنوکارسینومای مری در مقایسه با گروه کنترل، کمتر احتمال داشت که حداقل از یک داروی PPI استفاده کرده باشند: 65 درصد گروه مورد و 83 درصد گروه کنترل. تعداد مصرف کنندگان H2RA هم از این میزان کمتر بود: 8 درصد افراد گروه مورد و 14 درصد افراد گروه کنترل، حداقل یک بار تحت تجویز داروهای H2RA قرار گرفته بودند.

       در مورد داروهای PPIs، طول مدت مصرف دارو با خطر سرطان ارتباطی نداشت، در حالی که این ارتباط در مصرف کنندگان H2RA گزارش شد.

       محققان متذکر می‌شوند که این مطالعه، یک مطالعه مشاهده‌ای است و نه یک کارآزمایی بالینی، بنابراین نمی‌توانیم با اطمینان بگوئیم که PPI و H2RA خطر سرطان آدنوکارسینومای مری را کاهش می‌دهند. اما یافته‌های مطالعه حاضر، پیشنهاد می‌کنند که شاید این دسته از داروها در این میان نقشی داشته باشند. هرچند انجام مطالعات بیشتر در این زمینه توصیه می‌شود.

منبع: Internal Medicine News Digita- Network