روزنامه سپید | اخبار 12 | 10 خرداد 1395 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d30901
مطالعات گسترده‌ای روی مبتلایان به اسکیزوفرنی که تحت درمان با آنتی‌سایکوتیک‌ها بودند انجام و مشخص شده است که شیوع دیابت نوع 2 در این گروه بیماران با سایر بیمارانی که تحت درمان با آنتی سایکوتیک‌ها نیستند تفاوت دارد. شیوع دیابت نوع 2 و چاقی، در مبتلایان به اسکیزوفرنی تحت درمان با داروهای آنتی سایکوتیک تا 2 برابر بیشتر از جمعیت عادی جامعه است.
بیمارانی که در معرض خطر ابتلا به دیابت قندی ناشی از مصرف آنتی سایکوتیک‌ها هستند عبارتند از مبتلایان به اختلالات روان‌پزشکی نظیر اسکیزوفرنی، اختلالات دوقطبی، افسردگی با تظاهرات سایکوتیک، دمانس، اوتیسم و اختلالات تکاملی. گروه دیگری از مصرف‌کنندگان آنتی سایکوتیک‌ها که در معرض خطر ابتلا به اختلالات متابولیک هستند عبارتند از مبتلایان به اختلال اضطرابی پس از حادثه، دلیریوم، اختلال شخصیتی و بیمارانی که رفتارهای تهاجمی دارند.
اختلالات متابولیک ناشی از مصرف آنتی سایکوتیک‌ها در ابتدا باعث افزایش وزن و سپس چاقی می‌شوند. درمان با آنتی‌سایکوتیک‌های نسل دوم، به‌خصوص در ماه‌های اولیه شروع درمان، با افزایش سریع وزن همراه است که در برخی از بیماران حتی تا یک سال ادامه می‌یابد. میزان این افزایش وزن متغیر و ممکن است از نیم تا 5 کیلوگرم افزایش وزن پس از 10 هفته درمان با آنتی سایکوتیک رخ دهد. در مبتلایان به اختلالات روان‌پزشکی، رفتارهای مربوط با بیماری روان‌پزشکی را که منتهی به افزایش وزن می‌شوند نیز باید در نظر گرفت.
منبع: US.Pharmacist
