روزنامه سپید | اخبار 14 | 13 دی 1393 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d29552
نرخ بیکاری جوانان بیش از ۲ برابر نرخ عمومی و بیکاری زنان حدود ۳ برابر مردان شده، تعداد بیکاران مطلق ۲.۵ میلیون و همچنان ۴۰ میلیون نفر در کشور غیرفعال هستند و فاصله نرخ بیکاری استان‌ها نیز ۱۰ درصد است.
یکی از مهم‌ترین وعده‌های دکتر حسن روحانی در زمان تبلیغات انتخاباتی و همچنین پس از تشکیل دولت تدبیر و امید، مقابله با بیکاری و ایجاد فرصت‌های جدید شغلی برای جوانان بود. ناتوانی دولت‌ها در عمل به تعهداتشان در بازار کار و همچنین بسته ماندن درهای این بازار به روی کارجویان به‌ویژه فارغ‌التحصیلان دانشگاهی، باعث شده است که بیکاری جوانان امروز در ایران بحرانی شود.
بیشتر از آنچه بخواهیم در این نوشتار درباره بیکاری بگوییم، در ۱۶ ماه اخیر از سوی مقامات مختلف دولت تدبیر و امید گفته‌شده و تقریباً تمامی وزرای کابینه دولت، رئیس‌جمهور و معاونان وی به‌دفعات درباره شرایط بسیار نامناسب بازار کار در ایران سخن گفته‌اند.
بنابراین اینکه فرض شود دولت قادر به درک مسئله بیکاری و وجود درخواست‌های میلیونی در این بخش نیست، نادرست و از اساس غلط است؛ اما آنچه مایه نگرانی در این بخش است اینکه چرا دولت در مدت‌زمانی که از فعالیتش سپری‌شده و اتفاقاً در برخی از بخش‌ها مانند مهار نرخ تورم و مذاکرات هسته‌ای موفقیت‌هایی را نیز داشته، در حل یک مسئله داخلی ناموفق بوده و امکان جدیدی را به بازار کار کشور اضافه نکرده است؟
هرچند مسائل مربوط به حل اختلافات هسته‌ای ایران با گروه ۱+۵ مهم و دارای اهمیت ویژه‌ای است، اما این‌گونه مسائل نباید باعث غفلت دولت‌ها از حل مسائل داخلی و یا به تاخیر انداختن آنها شود. به‌جرئت می‌توان گفت برای صدها هزار جوان تحصیل‌کرده دانشگاهی، امروز مسئله کار و اشتغال به‌عنوان بزرگ‌ترین دغدغه و مسئله پیش رو شناخته می‌شود و آنها دست‌وپا می‌زنند تا بتوانند وارد بازار کار شوند.
در زمان دولت‌های سابق و در جریان سفرهای استانی و همچنین چند سفر انجام‌شده در دولت تدبیر و امید، اشتغال به یکی از مهم‌ترین و جدی‌ترین درخواست‌های مردم تبدیل شده و جوانان همواره منتظر شنیدن برنامه و یا تحرکی از دولت در این بخش هستند. به نظر می‌رسد اشتغال و حل مسئله بیکاری کشور به‌مراتب از مهار تورم و تحریک بازارها برای خروج از رکود و حتی مذاکرات هسته‌ای سخت‌تر است و یا در شرایط فعلی کشور برای دولت‌ها سخت‌تر شده است؛ اما این مسائل چیزی از نیاز فوری جوانان به اشتغال را کم نمی‌کند.
متاسفانه آنچه از آمارهای جدید مرکز آمار ایران قابل‌برداشت است، اینکه بیکاری همچنان به‌عنوان معضل بزرگ کشور باقی‌مانده، دولت تا به امروز برنامه مشخص و قابل اتکایی برای مقابله با آن ارائه نکرده و در ۱۶ ماه اخیر نیز تنها به هشدارهای مکرر و ارائه ارقام متفاوت از تعداد بیکاران بسنده کرده است.
مرکز آمار ایران در تازه‌ترین گزارش خود اعلام کرده نرخ بیکاری در ۱۶ ماهگی فعالیت دولت تدبیر و امید ۱۰.۵ درصد و تعداد بیکاران مطلق کشور نیز ۲ میلیون و ۵۲۰ هزار و ۶۶۷ نفر است. تعداد بیکاران در پاییز ۹۲ به میزان ۲ میلیون و ۴۰۱ هزار نفر بود که نشان‌دهنده افزایش ۱۱۹ هزارنفری تعداد کل بیکاران مطلق کشور است.
جمعیت فعال کشور ۲۳ میلیون و ۹۳۲ هزار و ۱۸۶ نفر است که همچنان نشان‌دهنده غیرفعال بودن ۴۰ میلیون و ۲۲۹ هزار و ۱۷۰ نفر از کل جمعیت کشور است. نرخ بیکاری زنان نسبت به مردان همچنان بالا و نزدیک به ۳ برابر شده و باوجوداینکه طی یکی دو دهه اخیر تمایل زنان به مشارکت در امور اجتماعی و اقتصادی کشور به‌شدت افزایش‌یافته و در برخی سال‌ها تعداد پذیرفته‌شدگان زن دانشگاه‌ها بیشتر از مردان هم بوده، اما همچنان یک شکاف عمیقی در بیکاری زنان و مردان وجود دارد که نشان‌دهنده بازار کاری مردسالار به‌جای شایسته‌سالاری در ایران است. نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله کشور ۲۵.۷ درصد و به بیش از ۲ برابر نرخ عمومی کشور رسیده که نشان‌دهنده بحران بیکاری برای جوانان است. بیکاری زنان ۱۵ تا ۲۴ ساله کشور ۴۲.۸ درصد و بیکاری مردان ۲۱.۹ درصد است.
یک‌میلیون و ۵۶۰ هزار نفر از کل بیکاران مطلق کشور در حال حاضر زیر ۳۰ سال سن دارند که نشان‌دهنده بیکاری بالای جوانان به‌ویژه فارغ‌التحصیلان دانشگاهی است. از مجموع بیکاران مطلق کشور ۹۶۰هزار نفر بالای ۳۰ سال سن دارند.
مهر
