روزنامه سپید | اخبار 3 | 27 اردیبهشت 1395 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d28295
سپید: اعضای انجمن فیزیوتراپی اعتقاد دارند که برای ارتقا و اصلاح چارچوب درسی رشته آن چاره‌ای جز تصویب مقطع دکتری ندارند و از سوی دیگر وزارت بهداشت سرنهادن به این درخواست را ضروری نمی‌داند. امروز این اصلی‌ترین چالش برای فیزیوتراپ‌های کشور است. درحالی‌که تصویب مقطع دکتری سال‌هاست که روی کاغذ اتفاق افتاده، در واقعیت چیزی جز مارپیچ سکوت در وزارت بهداشت، دست دانشجویان فیزیوتراپی را نگرفته‌است. موافقت اصولی با تاسیس مقطع دکتری رشته فیزیوتراپی در سال 1388 و موافقت اجرایی با آن سال 1390 رخ داد. همچنین چندی پیش رئیس انجمن فیزیوتراپی با پادرمیانی «اما استوکز» رئیس انجمن جهانی فیزیوتراپی بار دیگر از معاون آموزشی وزارت بهداشت قول اجرای این تعهد را گرفت اما مشخص نیست این وعده باقر لاریجانی هم نتیجه‌ای مانند قبل خواهد داشت یا نه. مطالبه تصویب این رشته برای دانشجویان آنقدر جدی است که سالانه برخی دانشجویان این رشته برای تحصیل در مقطع دکتری با هزینه‌های بیشتری راهی پاکستان می‌شوند. کشوری که از سال 2007 دیگر دانشجویی را در مقطع لیسانس پذیرش نکرده‌است.
جواد صراف‌زاده، دبیر انجمن فیزیوتراپی با تاکید بر این موضوع به سپید توضیح می‌دهد: « رشته ما به این دلیل که با دارودرمانی و جراحی سروکار ندارد موردپسند دولت‌هاست. چراکه هزینه‌ای به بیمار تحمیل نمی‌کند. درمان‌های غیر دارویی برای همین در نظام اولویت پیدا می‌کند.»
او اعتقاد دارد که اضافه کردن مهارت‌ها و دانش جدید در قالب 130 واحد درسی نمی‌گنجد برای همین چاره‌ای جز تاسیس دکترای حرفه‌های برای فیزیوتراپی باقی نمی‌ماند.« برای مثال گفته می‌شود که تعداد واحدها در کارشناسی نباید از 130 واحد متجاوز شود. از این 130 واحد هم در دروس عمومی تغییری نمی‌شود داد. بنابراین باید این دروس در یک قالب 6 یا 7 ساله اجرا شود.»
به گفته او از سمت وزارتخانه دستور اصلاح و بازنگری در چارچوب درسی آمده است اما « سیستم سیاست‌گذاری آموزشی کلان دل‌نگرانی‌هایی دارد که تا توجیه نشود راضی به هیچ کار نمی‌شوند.»
یکی از این مباحث مربوط به تداخل آن با رشته‌های دیگر است. به گفته او به‌غلط این ابهام وجود دارد که دکترای حرفه‌ای فیزیوتراپی برابر با پزشکی است. این درحالی است که هیچ‌کدام از ما چنین ادعایی نداریم و به‌هیچ‌وجه مساوی با پزشک نیستیم چراکه مریض بار اول به پزشک مراجعه می‌کند بعد از تشخیص او بیمار به ما ارجاع داده می‌شود.»
صراف‌زاده ادامه می‌دهد: « من هیچ مداخله‌ای نمی‌خواهم انجام بدهم چراکه وظیفه من درمانی و تشخیصی نیست. من کار خودم را با اطلاعات بیشتر انجام می‌دهم. »
او تاکید دارد که مخالفان تاسیس این رشته افرادی هستند که فیزیوتراپ را رقیب می‌بینند. « هرجایی هرکسی مشکلی دارد ما برای او شرح می‌دهیم که قرار نیست در کار آنها دخالت کنیم اما برخی از دوستان فرصت دفاع به ما نمی‌دهند. در جایی درباره رشته ما تصمیم می‌گیرند که هیچ نماینده‌ای از تراپیستها حضور ندارد.»
رئیس انجمن علمی فیزیوتراپی ایران هم هفته گذشته بار دیگر خبر داد:« با توجه به دو جلسه مشترکی که با دکتر لاریجانی داشتیم مقرر شد وزارت بهداشت، آموزش دکترای حرفه‌ای فیزیوتراپی را مجدداً از سر بگیرد و نه‌تنها در دانشگاه علوم پزشکی تهران بلکه در 4 دانشگاه مستقر در پایتخت در دستور کار خود قرار دهد و امیدواریم به‌زودی شاهد تحولی جدی در آموزش فیزیوتراپی در کشور باشیم.» حالا همه امیدها به رئیس انجمن فیزیوتراپی جهانی بسته است. آیا پادرمانی او می‌تواند منجر به امضای وزیر بهداشت برای تاسیس این مقطع شود؟
نگین باقری
