روزنامه سپید | اخبار 12 | 27 اردیبهشت 1395 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d28266
در گروهی از مبتلایان به بدخیمی پستان که به جای تاموکسیفن، تحت درمان با مهارکننده‌های آروماتاز قرار دارند، خطر ابتلا به حوادث قلبی-عروقی کشنده افزایش نمی‌یابد؛ هرچند که به‌نظر می‌رسد وقوع مشکلات قلبی در آنان بیشتر است. طبق مطالعه‌ای که در نشریه جاما آنکولوژی به چاپ رسیده، در دو گروه بیماران تحت درمان با تاموکسیفن و بیماران مصرف‌کننده مهارکننده‌های آروماتاز، خطر وقوع حملات قلبی و حملات مغزی تقریبا یکسان بوده است. البته محققان نشان داده‌اند هرچند زنانی که فقط از مهارکننده‌های آروماتاز استفاده کرده‌اند یا پس از درمان با تاموکسیفن تحت درمان داروی دیگر قرار گرفته‌اند، به میزان 26 تا 29درصد بیشتر از سایر بیماران که درمان با تاموکسیفن را تجربه کرده‌اند در معرض خطر عوارض قلبی غیرکشنده-نظیر ریتم قلبی غیرطبیعی و پریکاردیت- هستند.
نتایج مطالعات قبلی که در این مقاله به آن اشاره شده، مبنی بر آن است که مهارکننده‌های آروماتاز بیشتر از تاموکسیفن در کاهش خطر عود بدخیمی در زنان یائسه مبتلا به بدخیمی پستان از نوع دارای گیرنده هورمونی، موفق بوده‌اند؛ اما محققان معتقدند که مطالعات قبلی نتایج ضدو نقیضی را با هم جمع بسته‌اند. سرپرست مطالعه اخیر، رینا‌هاگو، محقق دپارتمان ارزیابی و تحقیق کیسر پرماننت در کالیفورنیای جنوبی می‌گوید: «مطالعه ما یک بررسی روی اثر مهارکننده‌های آروماتاز بر خطرات قلبی-عروقی و اطمینان از این موضوع است که هورمون درمانی که موجب کاهش میزان عود بدخیمی می‌شود، خطر حوادث قلبی-عروقی کشنده را افزایش می‌دهد یا خیر. قدرت اصلی مطالعه ما این است که سایر عوامل خطرساز بیماری‌های قلبی-عروقی، نظیر مصرف داروهای کاهنده فشارخون و کلسترول را نیز در این زنان درنظر گرفته‌ایم.»
به‌طور معمول، در زنان مبتلا به بدخیمی پستان تاموکسیفن برای کاهش احتمال عود بیماری برای مدت 5 سال تجویز می‌شود. برخی از زنان یائسه، فقط مهارکننده‌های آروماتاز را مصرف می‌کنند و برخی دیگر، پس از 1 تا 5 سال استفاده از تاموکسیفن، شروع به مصرف مهارکننده‌های آروماتاز کنند.
این مطالعه شامل یک کوهورت روی 13273 بیمار باقی مانده از بدخیمی پستان است که گیرنده استروژن یا پروژسترون داشتند؛ همچنین محدوده زمانی این مطالعه 1991 تا 2010 میلادی بود. بیماران پس از سال 2011 و حداکثر برای مدت 21 سال تحت‌نظر بودند و براساس داروی دریافتی، به 4 گروه تقسیم شدند:
7/31 درصد فقط تاموکسیفن دریافت کردند، 6/28 درصد فقط مهارکننده‌های آروماتاز، 2/20 درصد هم تاموکسیفن و هم مهارکننده‌های آروماتاز و 4/19درصد هیچ‌کدام از این دو دارو را مصرف نکردند. 3711 مورد حادثه قلبی-عروقی رخ داد؛ اما بیمارانی که فقط از مهارکننده‌های آروماتاز استفاده کردند، با میزان خطر یکسانی برای ابتلا به انفارکتوس ایسکمیک میوکارد و آنژین در مقایسه با بیماران مصرف‌کنندگان تاموکسیفن روبرو شدند. بیشتر از 30 سال است که از تاموکسیفن برای درمان سرطان پستان در زنان و مردان استفاده می شود. این دارو در درمان بیمارانی که در مراحل اولیه سرطان پستان هستند و نیز بیمارانی که سرطان پستان پیشرفته دارند، استفاده می‌شود. در درمان سرطان پستان پیشرفته، این دارو رشد سلول‌های سرطانی را کند یا متوقف می‌کند.
منبع: PRNewswire
