روزنامه سپید | اخبار 9 | 13 بهمن 1393 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d27949
مصرف طولانی مدت آنتی‌هیستامین‌ها «ممکن است خطر ابتلا به آلزایمر را در سالمندان بیشتر کند»
تحقیقات دانشمندان آمریکایی نشان می‌دهد، سالمندانی که بیشتر از 3 سال برخی از داروهای رایج برای درمان حساسیت و بی‌خوابی را مصرف می‌کنند، بیشتر در خطر ابتلا به دمانس و آلزایمر قرار می‌گیرند.
در این تحقیق ۳۴۳۴ سالمند بالای ۶۵ سال که نشانی از دمانس (زوال عقل) در آنها دیده نمی‌شد، انتخاب و وضعیت سلامتی و پرونده پزشکی و دارویی آنها را در مدت 10 سال زیر نظر گرفتند.
در این مدت ۷۹۷ نفر به دمانس دچار شدند.
در نهایت دانشمندان متوجه شدند کسانی که بیش از 3 سال، هر روز این داروها را با دوزهای بالا مصرف می‌کردند، بیشتر در خطر ابتلا به دمانس قرار داشتند.
این داروها بیشتر برای درمان حساسیت فصلی (تب یونجه)، بی‌خوابی، افسردگی و بی‌اختیاری ادرار تجویز می‌شوند و تقریبا 20 درصد آنها بدون نسخه به فروش می‌روند.
ویژگی مشترک این داروها، خاصیت آنتی‌کولینرژیک آنها است که از کار یکی از ناقل‌های مهم عصبی به نام استیل کولین جلوگیری می‌کنند.
داروهایی که خاصیت آنتی‌کولینرژیک دارند، مثل بقیه داروها عوارض جانبی دارند و معمولا در راهنمای این داروها به کاهش تمرکز، ضعف حافظه، خشکی دهان، تاری دید و یبوست اشاره می‌شود.
این بررسی نشان داد، کسانی که بیشتر از 3 سال حداقل روزی 10 میلی‌گرم داوری ضد افسردگی سه حلقه‌ای دوکسپین یا 4 میلی‌گرم دیفن هیدرامین (ضد حساسیت و خواب‌آور) یا روزی 5 میلی‌گرم اکسی‌بوتیرین (بی‌اختیاری ادرار) مصرف می‌کنند، بیشتر در خطر دمانس قرار دارند.
با این حال متخصصان می‌گویند کسانی که این داروها را مصرف می‌کنند نباید نگران باشند و نباید سرخود مصرف، این داروها را ناگهان قطع کنند.
اما «پزشکان و داروسازان لازم است از این رابطه بالقوه مطلع باشند» یا داروهای دیگر را مدنظر بگیرند یا اگر چاره دیگری نیست این داروها را با حداقل دوز و کوتاه‌ترین زمان ممکن تجویز کنند.
دکتر سایمون ریدلی از مرکز تحقیقات آلزایمر بریتانیا می‌گوید که این تحقیق جالب است، اما نتایج آن قطعی نیست، چون شواهد محکمی برای اینکه این داروها ایجاد دمانس می‌کنند وجود ندارد.
اما دکتر داگ براون از انجمن آلزایمر بریتانیا می‌گوید: این نگرانی از قبل وجود داشته که «استفاده دائم سالمندان از داروهای آنتی‌کولینرژیک، برای مثلا درمان حساسیت فصلی یا بی‌خوابی، در شرایط خاصی می‌تواند خطر دمانس را زیاد کند و این تحقیق هم این نکته را تقویت می‌کند.»
با این حال بیشتر کارشناسان معتقدند در این زمینه به تحقیقات جامع‌تری نیاز است تا مثلا روشن شود که آیا مصرف متناوب و کوتاه‌مدت این داروها هم خطر دمانس را زیاد می‌کند یا این عارضه فقط در مصرف طولانی ایجاد می‌شود؟
علاوه بر این باید روشن شود که آیا تمام داروهای آنتی‌کولینرژیک به‌طور یکسان خطر دمانس را زیاد می‌کنند یا این اثر در داروهای مختلف متغیر است؟
