روزنامه سپید | اخبار 9 | 01 آذر 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d2746
شکسته (Broken) محصول ۲۰۱۲ اثر «روفوس نوریس» است. این فیلم با بازی «تام راث» و «گیلیان مورفی» توانست موفقیت‌های زیادی در جشنواره‌های بین‌الملی همچون کن، زوریخ و استکهلم داشته باشد و همچنین عنوان بهترین فیلم جشنواره فیلم مستقل انگلیس را نیز از آن خود کند. این فیلم از معدود فیلم هایی است که کاراکتر اصلی آن مبتلا به دیابت است. داستان فیلم درباره «اسکانک» دختر نوجوانی است مبتلا به دیابت که با پدر و برادرش زندگی می‌کند. در همسایگی آنها «ریک»، پسر عقب‌مانده یک خانواده و همچنین خانواده عصبی و به دنبالِ دردسرِ (ازوالد) زندگی می‌کنند. اسکانک از دور شاهد اتفاقاتی است که در خانواده خودش و همچنین در همسایگی‌شان در حال وقوع است…
این فیلم درد و رنج‌های این دختر نوجوان را به تصویر می‌کشد. البته در این فیلم اسکانک نقش موثری در پیشبرد داستان ندارد و بیشتر به عنوان یک ناظر بیمار عمل می‌کند. داستانک‌های بی‌کارکرد و فراوانِ فیلم‌نامه، کاری جز پر کردن زمان فیلم انجام نمی‌دهند. شخصیت‌هایی سطحی و بی‌کارکرد و اتفاقاتی که‌گاه هیچ ربطی به هم ندارند. شخصیت اصلی فیلم که اسکانک باشد، علناً هیچ کاری نمی‌کند. کلاً با دیدن فیلم آدم به این فکر می‌افتد که منظور از ساخت این فیلم چه بوده؟
نویسنده روی هیچ داستانی تمرکز نمی‌کند و فقط از این شاخه به آن شاخه می‌پرد. شاخه‌هایی که آن‌قدر نحیف و لاغر هستند که به راحتی می‌شکنند. داستان‌هایی که در هویتی مستقل، هیچ جذابیتی ندارند. داستان ریک، پسر عقب‌مانده را فرض کنید یا اصلاً داستان خانواده «ازوالد» با آن دخترهای شر و خطرناک و پدری که معلوم نیست برای چه این‌قدر عصبی و کاریکاتوری تصویر شده. و مشخص نیست از به‌هم ریختگی این داستان‌ها قرار است به چه مقصود و مفهومی برسیم؟
«روفوس نوریس» در ایران بیشتر با فیلم «جاده لندن» شهرت دارد که داستانش بر اساس یک حادثه واقعی و از یک اثر موزیکال به همین نام اقتباس شده است. در این حادثه پیداشدن جسد پنج زن در منطقه روستایی آرام «سافولک» از توابع شهر «ایپسویچ» انگلستان که همگی به قتل رسیده بودند، خبرساز شده بود. در «جاده لندن» «الیویا کلمن» در کنار «تام هاردی» به ایفای نقش می‌پردازد.
