پلاتینیوم تاثیری روی بقا نمی‌گذارد

روزنامه سپید   |   اخبار 12   |   23 اردیبهشت 1395   |   لینک خبر:   sepidonline.ir/d27215

       سرطان ریه سلول کوچک (SCLC) یکی از فرم‌های سرطان با سرعت رشد بسیار زیاد است و با متاستازهای زودرس شناخته می‌شود. کموتراپی اساس و پایه درمان آن است. شماری از رژیم‌های متفاوت کموتراپی با پایه پلاتینیوم و غیرپلاتینیوم برای درمان SCLC استفاده شده که نتایج متفاوتی داشته‌اند. محققان به منظور تعیین اثربخشی رژیم‌های کموتراپی مبتنی بر پلاتینیوم و مقایسه آنها با رژیم‌های کموتراپی غیرپلاتینیوم در درمان SCLC، با درنظر گرفتن بقا، پاسخ تومور به درمان، سمیت و کیفیت زندگی یک مطالعه مروری انجام دادند.

       آنها در مجموع، 32 مطالعه که 6075 بیمار مبتلا به SCLC را دربر داشت، وارد این مرور نظام‌مند کردند. اکثر مطالعات، کارآزمایی‌های کنترل شده تصادفی چندمرکزی بودند که در سراسر اروپا، آمریکای شمالی و آسیا انجام شده و نخستین داده‌های منتشر شده به سال 1981 و آخرین آنها به سال 2014 بازمی‌گشت. طول مدت مطالعات بین 12 تا 72 ماه متفاوت بوده و میانه آنها 32 ماه گزارش شد. میانه سنی بیماران در اغلب مطالعات بین 60 و 65 سال بود. 18 مطالعه داده‌های مربوط به مرحله پیشرفته بیماری را گزارش کرده و 9 مطالعه نیز داده‌های بیماری مربوط به مرحله محدود را ارایه داده بودند. 11 مطالعه هیچ‌گونه داده‌ای در مورد مرحله بیماری گزارش نکرده بودند. این داده‌ها به‌صورت جداگانه در آنالیزهای زیرگروه‌ها بررسی شدند. 16 مطالعه کیفیت خوب با خطر کم سوگیری داشتند و داده‌های آنها به‌طور جداگانه در یک آنالیز ناهمگن ارزیابی شدند.

       تفاوت قابل‌توجه آماری میان گروه‌های درمانی با در نظر گرفتن بقای بیماران در ماه‌های 6، 12 و 24 دیده نشد. همچنین، تفاوت آماری چشمگیری در پاسخ‌های تومور به درمان در گروه‌های مختلف گزارش نشد. با این وجود، رژیم‌های درمانی با پایه پلاتینیوم با میزان بالاتر قابل توجهی از پاسخ کامل درمانی خود را نشان دادند. رژیم‌های کموتراپی با پایه پلاتینیوم، میزان قابل‌توجه بالاتری را از تهوع، استفراغ و سمیت ترومبوسیتوپنی داشتند. 4 مطالعه داده‌های کیفیت زندگی را ارایه دادند، اما به دلیل استفاده از سیستم‌های مختلف برای اندازه‌گیری کیفیت زندگی، این داده‌ها قابل ترکیب شدن در یک متاآنالیز نبود.

       نویسندگان در نهایت نتیجه‌گیری کردند که رژیم‌های کموتراپی با پایه پلاتینیوم مزایای قابل‌توجهی از نظر آماری در بقا یا پاسخ کلی تومور به درمان، در مقایسه با رژیم‌های کموتراپی بدون پلاتینیوم به بیماران ارایه نمی‌دهند. با این وجود، رژیم‌های کموتراپی با پایه پلاتینیوم میزان پاسخ کامل را افزایش داده و عوارض جانبی بیشتری را شامل تهوع و استفراغ، آنمی و سمیت ترومبوسیتوپنی نیز برای بیماران به ارمغان می‌آورد. این داده‌ها پیشنهاد می‌کنند که رژیم‌های کموتراپی با پایه پلاتینیوم پروفایل خطرـ سود مفیدتری دارند. این مرور نظام‌مند عدم وجود داده‌های کیفیت زندگی را در کارآزمایی‌های دربرگیرنده درمان‌های کموتراپی برای SCLC نشان می‌دهد. با توجه به بقای طولانی‌مدت ضعیفی که در ارتباط با هر دو گروه درمانی دیده می‌شود، اهمیت موضوع کیفیت دوره‌های بقا دوچندان می‌شود. توجه به ارزیابی کیفیت زندگی در کارآزمایی‌هایی که در این حوزه در آینده انجام می‌شوند، سودمند خواهد بود.

منبع: Medical News Today