روزنامه سپید | اخبار 7 | 26 بهمن 1393 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d26976
درست همان زمانی که عده‌ای اعتقاد دارند که کار مهم بیمارستان آموزشی،آموزش است و درمان در اولویت بعدی قرار می‌گیرد، میر محمد میری معاون آموزشی بیمارستان امام حسین(ع) تاکید دارد که اولویت بر درمان است و این وظیفه مهم بیمارستان‌ها محسوب می‌شود. میری در لابه لای مصاحبه‌اش تاکید کرد که دستیاران باید قدر این 4 سال طلایی را بدانند تا مبادا ناچار شوند در آینده شرمنده بیماران شوند. البته میری لازمه آموزش صحیح در دوران دستیاری را مدیریت صحیح در بیمارستان دانست تا دستیاران بیشتر بتوانند طب بالینی را فرا بگیرند. مصاحبه میری با سپید در ذیل آمده که می‌خوانید.
شما معاون آموزشی بیمارستان امام حسین(ع) هستید، تا به حال شده که با رئیس اورژانس بیمارستان بحث کنید که چرا اینقدر بیمار اورژانسی در بخش‌های دیگر بستری می‌کند؟
بحث شده است، اما این بحث اعتراضی نبود. شما باید این واقعیت را بپذیرید که بیمارستان‌های کشور در مرحله اول باید به نیازهای درمانی جامعه جواب بدهند. به همین دلیل استراتژی بیمارستان‌های آموزشی، اندکی تغییر کرده است. در مرحله اول مبنا آموزش، درمان و پژوهش بود، اما درحال حاضر درمان، آموزش و پژوهش شده است. در این فرایند، تنها درمان بیماران ملاک قرار نمی‌گیرد. بلکه درمان باید بسترساز آموزش شود. به عبارت بهترآموزش یک مسئله ساری و جاری بوده و موضوعی ایزوله نیست. نمی‌توان در طب بالینی این نکته را اجرایی کرد که شما ابتدا این آموزش‌ها را فرا بگیرید و در نهایت بر بالین بیمار حضور پیدا کنید. آموزش بر بالین بیمار به همراه استاد مربوطه باید انجام شود. مدیریت بحران اورژانس و کار بالای بیمارهم جزیی از آموزش پزشک است. یک پزشک باید بداند که با کار بالای بیماران الکتیو و اورژانسی چگونه برخورد کرده و آن را مدیریت کند. درمجموع می‌توان گفت بحث رخ داده است، اما این بحث اعتراضی نبوده است. این بحث به این خاطر رخ داده که ساماندهی بیماران اورژانس از چه پروتکلی تبعیت می‌کند؟ می‌توان بیماران اورژانس را طبقه‌بندی و دسته‌بندی کرد که این مشکل حل شود. شما این نکته را مدنظر قرار بدهید که همیشه کمبود تخت وجود دارد. عده‌ای پیشنهاد می‌دهند که بیمارستان باید به سمت افزایش تخت حرکت کند، اما این راهکار هم مشکل را حل نمی‌کند.
در این مورد پروتکل خاصی وجود دارد؟
اصل بر این است که بیمار اورژانسی بیمار واقعی اورژانس، انجام کارش باید در اولویت قرار بگیرد. در این مورد پروتکل وجود دارد و همین موجب شده که اورژانس سر و سامان بگیرد. در جاهایی که متخصصان طب اورژانس وجود داشته و بیماران تریاژ شده و سطح بندی می‌شوند، کار بهتر انجام می‌شود. به هرحال افراد بر اساس سطح‌بندی، خدمات دریافت می‌کنند. حتی در مکان‌هایی که متخصص طب اورژانس حضور ندارد. به هرحال اورژانس یک مسئول وجود دارد. این افراد در اورژانس کارکرده و می‌توانند وضعیت اورژانس را مدیریت کنند.
وقتی بخش‌ها به دلیل حضور بیماران اورژانسی شلوغ می‌شود شما در مقام معاون آموزشی چه کار می‌کنید؟
بیمارستانی مانند بیمارستان امام حسین(ع) که اورژانس بسیار شلوغی دارد، به شرط مدیریت خوب، آموزش خوبی را برای دستیاران به همراه دارد. این بیمارستان با حجم زیادی بیمار روبرو است. در این شرایط دپارتمان طب اورژانس وجود دارد که تعداد زیادی استاد و دستیار دارد. این مجموعه بیماران را تریاژ و دسته بندی می‌کنند. یک عده نیاز به خدمات سرپایی داشته که برای آنها انجام می‌شود. یک عده به درمانگاه ارجاع داده شده و در نهایت عده‌ای نیاز دارند که تحت نظر باشند. بیمارانی که تحت نظر هستند، در عرض 6 ساعت تعیین تکلیف شده یا نیاز به بستری دارند. بعد از این طب اورژانس مشاوره می‌دهد و بیماران را در لایه‌های مختلف هدایت می‌کند. بعد از این مرحله سرویس‌های مختلف درگیر شده و بنا بر تخصص خودشان وضعیت بیمار را بررسی می‌کنند. در این شرایط با استادان مقیم بحث شده و برای بیمار اندیکاسیون بستری یا ترخیص و ارجاع به درمانگاه گذاشته می‌شود. در مواقعی حجم زیادی از مراجعان به اورژانس وارد می‌شوند که در این شرایط نیروهای تخصصی وارد اورژانس می‌شوند تا بیماران زودتر تعیین تکلیف شود در شرایط موجود که طرح پزشکان مقیم اجرایی شده است، بیماران توسط این پزشکان ویزیت می‌شوند. اگر تخت در اورژانس وجود ندارد همان زمان این افراد به ستاد دانشگاه اعزام شده و از بیمارستان‌های دیگر برای آنها پذیرش گرفته می‌شود، و در شرایطی که همچنان در اورژانس باقی می‌مانند همان‌جا خدمات دریافت می‌کنند. در این شرایط برنامه روزانه گروه‌های اورژانس را گرفته و معاونت آموزشی در جریان قرار می‌گیرد که گروه‌هایی مانند ارتوپدی، داخلی، جراحی چه برنامه‌‌هایی دارند. پزشکان این گروه ها باید به صورت 24 ساعته حضور داشته باشند.وقتی بیمار بدحال وارد می‌شود این گروه ها از همان ابتدا درگیر شده و در نهایت به سال بالایی آنها اطلاع داده می‌شود. علاوه بر اساتید طب اورژانس اساتید موظف شوند تا بیماران اورژانس را تعیین تکلیف کنند.
می‌توانید این ارزیابی را داشته باشید که کوریکولوم گروه‌های آموزشی به نحواحسن اجرایی می‌شود؟
به نحو احسن که اجرا نمی‌شود. هیچ برنامه ای به نحو احسن اجرایی نمی‌شود. اگرمحیط‌های بیمارستانی ما به خوبی مدیریت شود، آموزش خوبی را گروه‌های مختلف تجربه می‌کنند. این ایده‌‌آل گرایانه است که شما تصور کنید در سایر بیمارستان‌های دنیا یک دستیار در سکوت و آرامش و بدون استرس آموزش می‌بیند. به هر حال همه بیمارستان‌ها شلوغ بوده و تعداد زیادی مراجعه کننده وارد آن می‌شود و راهکار درمان آن ساماندهی وضعیت است. در راستای طرح تحول وزارتخانه نسبت به تجهیزات و نیروها حساسیت لازم را دارد و همین حساسیت مشکلات را برطرف می‌کند. یکی از طرح‌های خوبی که شروع شده طرح مشاوره از راه دور است. اگر این طرح جدی گرفته شود بسیاری از مشکلات کمتر می‌شود. خلاصه کلام اینکه حداقل 50 درصد ازکار متخصص طب اورژانس، کار مدیریتی است. این متخصص با مدیریت باید بتواند تخت‌ها و پزشکان اورژانس را مدیریت کند.
فکر می‌کنید که دستیاران شما از نحوه آموزش رضایت خاطر داشته باشند؟
کما اینکه شلوغی بیش از حد بیمارستان موجب شده که دستیارها گله‌مند شده و آن را عاملی مزاحم برای یادگیری بدانند شما در این مورد چه نظری دارید؟
دستیاران باید این نکته را مدنظر قرار بدهند که دستیاری دوره ساکن بودن در بیمارستان است. دستیار فردی است که در بیمارستان ساکن است. سیستم ما باید به سمتی پیش برود که در بیمارستان وسایل رفاهی دستیار فراهم شود. پیشتر دستیاران پاویون خوبی داشته واز امکانات رفاهی برخوردار بودند. باید شرایطی فراهم شود تا دستیار بتواند در بیمارستان استراحت کند. امکان دارد که دستیاری نخواهد که به خانه برود باید در بیمارستان امکانات رفاهی برای وی فراهم شود. فارغ از این باید بستری را فراهم کرد تا دستیار بیشتر بر بالین بیمار حاضر شده و طب بالینی را فرا بگیرد. من همواره به دستیاران گفته‌ام که اگر در دوران دستیاری عرق خستگی بریزید بهتر از این است که بعد از متخصص شدن عرق شرم بریزید. وقتی شما متخصص می‌شوید نمی‌توانید مرتب بیمار خود را این طرف و آن طرف پاس بدهید. دستیاران باید بدانند که این 4 سال 4 سال طلایی بوده و دستیار تمام فکرخود را معطوف یادگیری کند. خستگی، استرس و شب بیداری جز حرفه پزشکی است و همین مولفه ها این رشته را جذاب کرده است. دوستان باید در این مسیر تجربه کسب کنند کما اینکه بسیاری از دوستان در شهرستان یک تنه مسئولیت یک شهرستان را بر عهده می‌گیرند. این افراد بدون دستیار و اینترن باید بیمارستان را اداره کنند. به همین دلیل افرادی باید در این مسیر گام بگذارند که از این توانایی برخوردارند.
