روزنامه سپید | اخبار 9 | 10 اسفند 1393 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d25929
آخرین باری که دریک برگمن برای خریدن حشیش به آمستردام آمد، با در قفلشده مکانی روبرو شد که سالها بود، هر 2 ماه یکبار برای خرید مصرف دوماههاش به آنجا مراجعه کرده بود.
از سال 1976 مسئولان هلندی تصمیم گرفتند، مصرف حشیشی را قانونی اعلام کنند. از آن به بعد، هیچکس در این کشور بهدلیل حمل 5 گرم یا کمتر حشیش برای مصارف شخصی مورد پیگرد قرار نگرفت. این روش که «الگوی هلندی» نام گرفت، سبب شد صدها کافی شاپ مانند قارچ در آمستردام، پایتخت، و سراسر هلند برای فروش مقادیر قانونی حشیش برپا گردند و همین کار مصرف کنندگان حشیش در سراسر جهان را به کشوری کشاند که میتوانستند بدون ترس از پلیس از مصرف آن لذت ببرند.
اما انگار هلندیها تصمیم گرفتهاند این وضع را تغییر دهند. دارا بودن 15درصد THC (تتراهیدروکانابینول) اکنون از جمله «مواد مخدر پرخطر» شمرده میشود که باید مجازاتهای جدی برای آن وضع کرد. دولت کافی شاپها را ملزم کرده که بین ارائه الکل و ماریجوانا یکی را انتخاب کنند. روزگاری از مجموع 1000 کافی شاپ، 300 تای آنها در آمستردام بودند. بعد از اعمال محدودیتهای جدید، 617 کافیشاپ در کشور و 200 تا در آمستردام باقی مانده. هرچند کشت ماریجوآنا در هلند ممنوع بوده، اما مسئولان این کشور کاری به کار فروش علف (نوعی ماریجوآنا) نداشتهاند و همواره وانمود کردهاند که نمیدانند این مواد از کجا میآیند.
حالا باتوجه به قوانین جدید، حتی کشت مقدار کمی ماریجوآنا در هلند جرم بهحساب میآید. در سال 2011، دولت براساس سیاستهای جدید اعلام کرد، هرکس با استفاده از چراغ برق و خاک آماده، دانههای انتخاب شده و دستگاه تهویه هوا ماریجوآنا کشت کند، حرفهای تلقی میشود. این قانون که در آن مجازاتهای شدیدی پیشبینی شده، تغییری بزرگ بهحساب میآید. متخلفان از فهرست خانههای دولتی که نیمی از شهروندان کشور در آنها سکونت دارند، خارج خواهند شد. نتیجه آنکه، حالا کافی شاپها برای تهیه موادی که مشتریانشان همواره به دنبال آن بودهاند، رو به سوی سازمانهای زیرزمینی آوردهاند که خطر پیگرد قضایی را بهجان میخرند و در کانتینرهایی که زیر خاک دفن کردهاند، ماریجوآنا کشت میکنند، هرچند که این محصولات آلوده هستند و کیفیت محصولات قبلی را ندارند. برگمن میگوید: «فکرش را هم نمیکنید که جنسی که میخریم چقدر بد است و درضمن، قیمتها همانطور که همه پیشبینی میکردند، بالا رفته است.»
در این بین، نهادهای غیردولتی و غیرانتفاعی فعال شدهاند، به خاطر همین برگمن و امثال او برای پیدا کردن مقدار قانونی (5 گرم) جنس باکیفیت از کلوپ سوپر سیلور هایز به آمستردام میآیند. این کلوپ نهادی غیرانتفاعی است که تلاش میکند بهترین نوع حشیش را در مقادیر قانونی با قیمتی زیر قیمت کافیشاپها به دست مراجعهکنندگان برساند.
تعداد زیادی از اینگونه نهادها، ابتدا در اسپانیا تاسیس شدند و بعد از آن، هلندیها با استفاده از الگوی اسپانیایی و برای بیاثر کردن قوانین شدید ضدماریجوآنا ، این کلوپهای اجتماعی را راه انداختند. در اسپانیا نیز مانند هلند ماریجوآنا مادهای غیرقانونی است، اما دولت اسپانیا افرادی را که مقادیر کم برای مصرف شخصی را حمل میکنند، مورد پیگرد قرار نمیدهد، همچنین محدودیتی برای کشت این گیاه در اسپانیا وجود ندارد و دولت عملا زیاد در این موضوع دخالت نمیکند. این روزها به اسپانیا میگویند «آمستردام نو» یعنی آمستردام دیگر منبعی برای تامین مواد «گردشگران مواد مخدر» نیست.
کافیشاپهایی که ماریجوآنا ارائه میکنند، نقش مهمی در اقتصاد دارند. اتحادیه کافی شاپهای ماستریخت براساس تحقیقی در سال 2008 اعلام کرد که گردشگران خارجی که برای رفتن به کافیشاپها به شهر میآیند، موجب رونق کسب و کار دیگر مشاغل هم میشوند و سالانه 140میلیون یورو خرج میکنند که مبلغ قابلتوجهی است. به همین دلیل دولت هلند تلاش میکند که بهرغم اعمال محدودیتهای قانونی علیه مصرف ماریجوآنا ، کافیشاپها به کار خود ادامه دهند. یکسوم از گردشگرانی که به آمستردام میآیند و یکپنجم از اهالی خود شهر به این کافی شاپها مراجعه میکنند و کاهش تعداد «گردشگران مواد مخدر» به درآمد توریسم هلند آسیبی جدی میرساند.
ماستریخت از سال 2005، حضور خارجیها در کافی شاپها را ممنوع کرده، اما حالا بهنظر مصرفکنندگان نتیجه این کار فقط باعث افزایش فروشندگان خیابانی شده است. هنوز هم مردم برای تهیه ماریجوانا از کشورهای دیگر میآیند، اما حالا دیگر به جای اقامت در رستورانها و کافهها باید در خیابان سرگردان به دنبال مواد بگردند، اما هلند چگونه به اینجا رسید؟
موضوع به حملات 11 سپتامبر برمیگردد که موج وحشت از تروریسم باعث شد تا دولتهای دست راستی در اروپا سر کار بیایند و دولت دست راستی که در هلند روی کار آمد، اعلام کرد که هیچ نوع آزادی مواد مخدر را تحمل نخواهد کرد.
منبع: نیوزویک