کارگروه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده USPSTTبه تازگی دستورالعملهای خود را براساس بهترین شواهد موجود، برای کمک به بیماران در زمینه ترک سیگار منتشر کرد. این کارگروه، گروه هدف خود را پزشکان مراقبتهای اولیه معرفی کرده است.
در حال حاضر، تقریبا 18 درصد بزرگسالان آمریکا سیگار میکشند و دخانیات، یک علت اصلی مورتالیتی و موربیدیتی قابل پیشگیری به شمار میرود. کارگروه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده، اخیرا توصیههای خود را در زمینه مشاوره و مداخلات دیگر برای پیشگیری از مصرف دخانیات منتشر کرده است. توصیههای قبلی در نشریههای معتبر New England Journa- of Medicine و Annals of Interna- Medicine منتشر کرده بود.
نکات کلیدی که در این نسخه جدید آمده، شامل موارد زیر است: 1) وضعیت و رفتار مصرف سیگار یک بیمار را مانند علایم حیاتی وی ثبت کنید. 2) 5 As را به کار برید: در مورد وضعیت سیگار کشیدن وی سوال کنید (Ask)، با استفاده از پیامهای شخصی به وی توصیه کنید سیگار را ترک کند (Advise)، تمایل بیمار را برای ترک سیگار ارزیابی کنید (Assess)، به وی کمک کنید سیگار را ترک کند (Assist)، دورههای پیگیری برای بیمار ترتیب دهید (Arrange).
مداخلهها برای بزرگسالان غیرباردار: 1) شواهد قانعکنندهای در دسترس هستند که مداخلات رفتاری (مانند مشاوره دادن و مواردی که فرد برای کمک به خود استفاده میکند)، روند ترک سیگار را بهبود میبخشند. اگر درمانهای دارویی مناسب هم اضافه شوند، بهبود میزان ترک سیگار تا حدود 5 درصد میرسد. 2) شواهد قانعکننده نشان میدهند که درمانهای جایگزین نیکوتین (مانند پچهای پوستی، قرصها، آدامس، استنشاقیها و اسپری بینی) میتوانند میزان ترک سیگار را افزایش دهند (از 10 تا 17 درصد). 3) بوپروپیون با رهش دائمی و وارنیکلاین varenicline، با یا بدون مشاورههای رفتاری، میزان ترک سیگار را بالا میبرند (به ترتیب، تا حدود 8 و 16 درصد). 4) استفاده از دو نوع درمان جایگزینی نیکوتین، بهطور همزمان، میزان ترک سیگار را نسبت به کاربرد یک نوع از آن، افزایش میدهند. درمان جایگزینی نیکوتین مزایایی را به بوپروپیون به تنهایی، میافزاید. 5) در حال حاضر، دادههای موجود برای ارزیابی استفاده از سیستمهای الکترونیکی ارایه نیکوتین، به عنوان ابزاری برای ترک سیگار در بزرگسالان و نوجوانان، کافی نیستند.
مداخلهها برای زنان باردار: 1) مداخلات رفتاری میزان ترک سیگار را افزایش میدهند. 2) شواهد موجود برای توصیه به درمان با جایگزینهای نیکوتین کافی نیستند و شواهدی نیز در رابطه با بوپروپیون با رهش دائمی و وارنیکلاین و سیستمهای الکترونیکی ارایه نیکوتین وجود ندارند.
به نظر میرسد این راهنما با کمک گرفتن از بهترین شواهد، ابزاری مفید فراهم آورده تا شاید بتوان به هدف مشکل که ترک مصرف سیگار است، نائل شد. یک نکته در این گایدلاین که ممکن است برای پزشکان ناآشنا به نظر برسد، استفاده همزمان از دو روش جایگزینی نیکوتین است که در مقایسه با کاربرد فقط یکی از آنها، میزان ترک سیگار را بالا میبرد. از سوی دیگر در این راهنما به شواهد ناکافی در مورد سیگارهای الکترونیکی برای کمک به ترک سیگار اشاره شده، در حالی که انجمن آمریکایی قلب، از این نوع سیگارها، در جایی که دیگر روشها با شکست مواجه شدهاند، پشتیبانی تجربی میکند.