دارویی جدید برای درمان مالتیپل میلوما

روزنامه سپید   |   اخبار 8   |   13 اسفند 1393   |   لینک خبر:   sepidonline.ir/d25524

سازمان غذا و داروی آمریکا اعلام کرد، استفاده از داروی خوراکی لنالیدوماید (lenalidomide) را در درمان بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما که بیماری آنها به تازگی تشخیص داده شده، در ترکیب با دگزامتازون، تایید کرده است. تایید این دارو براساس نتایج چندین فاز 3 مطالعاتی صادر شده که در آنها ترکیب دارویی لنالیدوماید و دگزامتازون را در مقایسه با درمان استاندارد کنونی، یعنی ملفالان، پردنیزون و تالیدوماید (MPT)، مقایسه کرده‌اند.
یکی از این مطالعات، کارآزمایی FIRST یا (MM-020/IFM 07-01) است. نتایج این کارآزمایی در دسامبر 2013 در نشست سالانه انجمن آمریکایی هماتولوژی ارایه شد. در این مطالعه، هزار و 623 بیمار که به تازگی مالتیپل میلوما در آنها تشخیص گذاشته شده بود، به‌طور تصادفی به دو گروه دریافت‌کننده لنالیدوماید، همراه با دگزامتازون با دوز کم که به‌طور مداوم داده می‌شد، در 18 دوره به مدت 18 ماه یا درمان تقسیم شدند. نتایج نهایی حاکی از آن بودند که بیماران دریافت کننده درمان مداوم با لنالیدوماید / دگزامتازون، با کاهش 28 درصدی خطر پیشرفت بیماری مواجه شدند. میانه بقای بدون پیشرفت بیماری نیز در این دسته از بیماران، 5/25 ماه گزارش شد. در مقابل، گروه MPT، میانه بقای بدون پیشرفت بیماری‌ای معادل 2/21 ماه داشتند. همچنین، بیماران گروه لنالیدوماید / دگزامتازون، در مقایسه با MPT، 25درصد کاهش در میزان مرگ و میر داشتند. میانه بقای کلی بیماران در گروه لنالیدوماید / دگزامتازون 9/58 ماه و در گروه MPT، 5/48 ماه بود.
عوارض جانبی با درجه 3 یا 4 که مکررا در گروه درمانی لنالیدوماید / دگزامتازون گزارش می‌شد، عبارت بودند از: نوتروپنی (8/27 درصد)، آنمی (2/18 درصد)، ترومبوسیتوپنی (3/8 درصد)، پنومونی (3/11 درصد)، آستنی (7/7 درصد)، خستگی (3/7 درصد)، درد پشت (7درصد)، هیپوکالمی (6/6درصد)، راش (3/7 درصد)، کاتاراکت (8/5 درصد)، تنگی نفس (6/5 درصد)، ترومبوز ورید عمقی (6/5 درصد)، و هیپرگلیسمی (3/5 درصد). لنالیدوماید در حال حاضر برای استفاده در 3 وضعیت مورد تایید قرار گرفته است. در دسامبر 2005، این دارو برای نخستین‌بار جهت درمان بیماران مبتلا به آنمی وابسته به تزریق، به دلیل خطر کم یا متوسط بروز سندرم‌های میلودیسپلاستیک، مرتبط با اختلال حذف 5q سیتوژنتیک با یا بدون دیگر اختلالات سیتوژنتیک، مورد تایید قرار گرفت.
در سال 2006، لنالیدوماید برای تجویز در بیمارانی مورد تایید قرار گرفت که مبتلا به مالتیپل میلوما بوده و قبلا یک نوبت درمان گرفته بودند. در نهایت، در ژوئن 2013، سازمان غذا و داروی آمریکا آن را برای درمان لنفوم سلول منتل، در بیمارانی که بیماری آنها پس از دو دوره درمان قبلی (باید یکی از این درمان‌ها با بورتزومبیب (bortezomib) بوده باشد)، عود کرده یا پیشرفت کرده بود.
Cancer Network