روزنامه سپید | اخبار 8 | 24 اسفند 1393 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d24586
مطالعات نشان داده‌اند که کورتیکواستروئید متیل‌پردنیزولون در کاهش موارد شکست‌درمانی در مبتلایان به پنومونی اکتسابی از جامعه شدید و پاسخ التهابی شدید اولیه موفق است. گزارش مرتبط با مطالعه اخیرا، در نشریه انجمن پزشکی آمریکا به چاپ رسیده است. پنومونی اکتسابی از جامعه، شایع‌ترین عفونت منتهی به مرگ در کشورهای توسعه یافته است. باوجود پیشرفت‌های فراوان در تولید آنتی‌بیوتیک‌های جدید، همچنان مرگ و میر در میان بیماران بستری بالاست. از میان مبتلایان به پنومونی اکتسابی از جامعه شدید، 10 الی 20 درصد به درمان پاسخ نمی‌دهند. هرچند که کورتیکواستروئیدها موجب کاهش تظاهر و عملکرد بسیاری از سایتوکین‌های درگیر در پاسخ التهابی مربوط به پنومونی می‌شوند، فواید مصرف این گروه دارویی در بیماران مذکور نامشخص است.
برای مشخص کردن اثربخشی کورتیکواستروئیدها در مبتلایان به پنومونی، آنتونی تورس و همکارانش، 120 بیمار در 3 بیمارستان آموزشی شهر بارسلونای اسپانیا را که مبتلا به پنومونی شدید اکتسابی از جامعه بودند و براساس میزان پروتئین واکنشیC در زمان بستری که بیشتر از 150 میلی‌گرم در لیتر بوده، پاسخ التهابی شدیدی را داشته‌اند، با کورتیکواستروئید متیل پردنیزولون یا دارونما برای مدت 5 روز درمان کردند. زمان شروع دارو یا دارونما در آنان،36 ساعت پس از پذیرش بیمار بود. نتایج نشان دادند که طی 72 ساعت پس از شروع درمان در میان 61 بیمار در گروه دریافت‌کننده متیل‌پردنیزولون، مواردی نظیر شوک سپتیک، نیاز به ونتیلاسیون با دستگاه و مرگ، 13درصد و در میان 59 بیمار دریافت کننده دارونما، این میزان 31درصد بود. در مجموع در بیماران تحت درمان با کورتیکواستروئید، میزان شکست‌درمانی66 درصد کمتر از گروه کنترل محاسبه شد. موارد مرگ در بیمارستان در میان 2 گروه تفاوت چندانی نداشت (10درصد در گروه تحت‌درمان با متیل پردنیزولون و 15درصد در گروه دریافت‌کننده دارونما). هایپرگلیسمی در گروه دریافت‌کننده متیل پردنیزولون 18درصد و در گروه شاهد 12درصد بود.
اما استروئیدها در این گروه بیماران از چه چیزی جلوگیری می‌کنند؟ ریچارد ووندریک از دانشکده پزشکی فنبرگ شیکاگو، می‌گوید: «از آنجا که پیشرفت رادیوگرافی طی 72 ساعت و روز پنجم درمان معیار تفاوت‌ها تعیین شده بود، آگاهی از این تغییرات رمزگشاست. دو توضیح منطقی برای پیشرفت رادیوگرافی عبارتند از، پنومونی کنترل نشده و ابتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد. به احتمال زیاد در بیماران با لود بالای ژنوم باکتریایی، کورتیکواستروئیدها یک واکنش شبه جاریش- هرکسمر به شروع آنتی‌بیوتیک‌ها را بلوک می‌کنند.»
Weekly News Update
