«طب در دوره صفویه»

روزنامه سپید   |   اخبار 9   |   12 اردیبهشت 1395   |   لینک خبر:   sepidonline.ir/d24256

       بخش اول این کتاب، شرحی بسط یافته از فصل‌های چهاردهم و پانزدهم کتاب تاریخ پزشکی ایران است اما در بخش‌های دوم و سوم آن، موضوعات تازه‌ای عنوان شده؛ بخش دوم کتاب به دوره جراحی در دوره صفویه می‌پردازد که در سال ۱۹۶۶ به شکل جزوه‌ای مستقل از طرف pergamo- press of oxford منتشر شده است. نویسنده کتاب «طب در دوران صفویه» در مقدمه این کتاب عنوان می‌کند که برای درک مطالب این بخش از کتاب «اولین کتاب خطی جراحی ترک» اثر «شرف الدین بن صمابونی» که در پاریس منتشر شده است بهره برده است. این کتاب که در واقع ترجمه‌ای از کتاب «التشریف» «ابولقاسم زوهراوی شرف الدین» استاد «غیاث بن محمد اصفهانی» است که خود اثری مهم در پزشکی آن دوران است.

       انتشار این کتاب به نویسنده این امکان را داده است که موارد تاریک و مبهم را درک و کشف کند زیرا در آن دوران بین ایران عثمانی روابط نزدیکی وجود داشت و اطبای دو کشور به یک روش عمل می‌کردند. همچنین نقاشی‌ها و مینیاتورهایی که در این کتاب آمده که مورخین ترک ادعا می‌کنند اثر مینیاتوریست‌های ترک است دارای منشا ایرانی است و نشان‌دهنده روش‌های سنتی جراحی در ایران است. الگلود در بخش سوم این کتاب که درباره مامایی و طب زنان است از کتاب« روضه الریاحین شیخ نفوسی» بهره جسته است. نویسنده معتقد است که هر چند این کتاب بسیار قدیمی است اما چون ماما‌ها و پزشکان زنان افراد محافظه کاری بودند و تغییر زیادی در روش خود نمی‌دادند، مطالبی که در کتاب آورده غیر علمی نیست و نزدیک به‌‌ همان دورانی است که نویسنده به بیان آن پرداخته است.