روزنامه سپید | اخبار 11 | 21 اردیبهشت 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d23656
پلاستیکها به جزیی ضروری از زندگی جدید بدل شدهاند و در هر جایی از خودروها و وسایل الکترونیک تا پارچهها و بستهبندی فرآوردهها یافت میشوند، اما در عین حال پلاستیکها در کانون بحرانی زیستمحیطی نیز قرار دارند.مولکولهای پلاستیک از زنجیرههای بلند کربن با واحدهایی تکرارشونده تشکیل شدهاند. این عناصر و آرایش «مونومرها» است که خواص پلاستیک را تعیین میکند: سفتی یا انعطافپذیربودن، سختی یا نرمی، شفاف یا کدر بودن، اما این زنجیرههای پیچیده مولکولی در طول زمان بهآسانی تجزیه نمیشوند (آن چنانکه مولکولهای چوب یا فلزات تجزیه میشوند). این امر مشکل بزرگی در مدیریت مواد زائد، با تولید حدود 21 میلیون تن ماده زائد در سال، ایجاد کرده است. فناوریهای جدید بازیافت میتوانند تاحدی به حل این مشکل کمک کنند، اما بازیافت کردن پلاستیک گرانقیمت و وقتگیر است و هنگامیکه پلاستیک متلاشی و دوباره قالبگیری میشود، کیفیت آن بهشدت کاهش پیدا میکند.همان خصوصیتی که پلاستیک را به چنین ماده مفیدی بدل میکند، یعنی زنجیرههای مونومری محکم آن، مانع از دوباره شکلدهی آسان یا مهندسی کردن آن به بخشهای خام آن میشود. برای همین پژوهشگران به دنبال تکنیکهای جدیدی برای حل این مشکل هستند. یکی از حوزههایی که توجه پژوهشگران را جلب کرده، ایجاد پلاستیکهای قابلتجزیه بهطور زیستی (شامل پلاستیکهایی که در آب دریا حل میشوند و پلاستیکهایی که از فضولات مرغ ساخته میشوند)، است.
منبع: LiveScience