روزنامه سپید | اخبار 8 | 06 اردیبهشت 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d22497
اغلب زنان در طول زندگی خود حداقل یکبار ولوواژینیت کاندیدایی (که بیشتر به‌عنوان عفونت قارچی شناخته می‌شود) را تجربه می‌کنند. زنان باردار، مبتلایان به دیابت، دریافت‌کنندگان آنتی‌بیوتیک یا درمان کورتیکواستروئیدی، در معرض خطر ابتلا به عفونت مذکور هستند. روشی که اخیرا برای پیشگیری از ابتلا و نیز درمان بسیاری از این زنان توصیه می‌شود، مصرف ماست حاوی پروبیوتیک‌های مشخص به‌طور اخص لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس است. لاکتوباسیل‌ها معمولا در واژن یافت می‌شوند و چنین به نظر می‌رسد که سوش‌های خاصی از آن ممکن است مواد مهارکننده‌ای تولید کنند که از رشد بیش از حد و لجام‌گسیخته پاتوژن‌ها جلوگیری می‌کند. اخیرا مطالعه‌ای آینده‌نگر توسط هیلتون و همکارانش، به ارزیابی اثرگذاری مصرف منظم 8 اوز ماست حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در کاهش میزان بروز ولوواژینیت کاندیدایی در زنان با سابقه این بیماری پرداخت. با وجود خطاهای مطرح در مطالعات از نوع باز (با اطلاع هر دو گروه مصرف‌کنندگان و محققان، از جمعیت دریافت‌کننده دارونما و ماده تحت بررسی)، خوردن ماست حاوی 8 اوز لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، به کلونیزاسیون این لاکتوباسیل در مجرای واژن منتهی شد، بنابراین، میزان کلونیزاسیون کاندیدا را کاهش داد. البته مانند بسیاری دیگر از مطالعات، جمعیت تحت بررسی در اینجا هم اندک بود. همچنین، مشخص نشد که مصرف مکمل‌های حاوی پروبیوتیک یا ماست حاوی پروبیوتیک بیشتر در درمان ولوواژینیت کاندیدایی مطرح است یا پیشگیری از آن. از نظر تئوری، سوش‌های لاکتوباسیل در آزمایشگاه اثر مهاری بر کاندیدا دارند. بنابراین در صورت قرار دادن آنها در واژن (به شکل شیاف) می‌توانند اثربخش باشند. به دلیل نتایج مثبت به دست آمده از چندین مطالعه انجام شده در این زمینه، احتمال اثربخش بودن لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس یا لاکتوباسیلوس رامنوسوس در زنان با سابقه ولوواژینیت کاندیدایی راجعه (مکررا عودکننده)، قویا مطرح است. البته قبل از تجویز وسیع این پروبیوتیک‌ها در همه زنان مبتلا به ولوواژینیت کاندیدایی راجعه، تحقیقات بیشتری باید در این زمینه صورت گیرد.
