روزنامه سپید | اخبار 8 | 06 اردیبهشت 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d22495
اسهال مرتبط با مصرف آنتی‌بیوتیک، یکی از عوارض معمول درمان بسیاری از بیماری‌های عفونی است. این عارضه ناخواسته ممکن است بلافاصله پس از پایان درمان آنتی‌بیوتیکی یا با فاصله از آن رخ دهد. شدت اسهال ایجاد شده ممکن است به اندازه‌ای باشد که مشکلاتی نظیر برهم خوردن تعادل آب و الکترولیت‌ها و دهیدراتاسیون ایجاد کند. هرچند که علت اصلی اسهال ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک نامشخص است، ایجاد آن را با عواملی نظیر کلستریدیوم دیفیسیل و سوش‌های مختلف سالمونلا مرتبط می‌دانند. به‌طور کلی، همه تئوری‌های موجود برای تشریح اسهال مرتبط با مصرف آنتی‌بیوتیک، بر اثر آنتی‌بیوتیک‌ها روی دستگاه گوارش و فلور طبیعی روده و ایجاد فرصت رشد برای میکروارگانیسم‌های فرصت‌طلب متمرکز هستند.
در اغلب موارد، آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف در ایجاد اسهال‌های ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک دخیل هستند و ابتلا به این نوع اسهال به دوز یا طول مدت مصرف آنتی‌بیوتیک وابسته نیست. نمونه‌هایی از آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف که با اسهال ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک مرتبط دانسته شده‌اند، عبارتند از سفالوسپورین‌ها و پنی‌سیلین‌ها.
درمان اسهال غیرمرتبط با کلستریدیم دیفیسیل معمولا به قطع مصرف آنتی‌بیوتیک همراه با درمان‌های حمایتی محدود می‌شود. در اروپا، مخمر ساکارومایسس بولاردی به‌عنوان یک داروی ضداسهال تجویز می‌شود. یک مطالعه دوسوکور با استفاده از دارونما که توسط مکفارلند و همکارانش انجام شده، اثربخشی ساکارومایسس بولاردی را در پیشگیری از اسهال ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک در بیماران دریافت‌کننده آنتی‌بیوتیک‌های بتالاکتام بررسی‌کرده است.
بیماران به‌طور کاملا تصادفی دارونما یا دوز روزانه 3×1010CFU از ساکارومایسس بولاردی را دریافت کردند. ساکارومایسس بولاردی با دوز ذکر شده در 72 ساعت پس از شروع آنتی‌بیوتیک آغاز و برای مدت 3 روز پس از قطع آن ادامه یافت. نتایج مطالعه نشان داد که ساکارومایسس بولاردی شیوع اسهال ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک را تا 51 درصد کاهش می‌دهد. همچنین، در گروه دریافت‌کننده ساکارومایسس بولاردی، در صورت وقوع اسهال ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک، پروبیوتیک به میزان قابل‌توجهی مدت بروز آن را کاهش داد. در مطالعات دیگری که روی استفاده از ساکارومایسس بولاردی در درمان عفونت‌های ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل انجام شده، پروبیوتیک همراه با درمان ضدمیکروبی استاندارد مورد استفاده قرار گرفته و نمی‌توان نتایج آنها را به اثربخشی مخمر (به‌تنهایی) نسبت داد. بنابراین انجام تحقیقات بیشتری برای اثبات اثربخشی پروبیوتیک‌ها (به‌تنهایی) در درمان اسهال مرتبط با مصرف آنتی‌بیوتیک لازم است.
