روزنامه سپید | اخبار 13 | 04 اردیبهشت 1395 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d22405
ارزیابی سریع اولیه از نظر شرایط تهدید کننده حیات در بیماران مراجعه کننده با وضعیت بحرانی.
ارزیابی سیستماتیک ثانویه و سریع از سر تا پا برای شناسایی تمامی آسیب‌های احتمالی.
ارزیابی و برآوردن نیازهای فوری بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس.
تعیین اولویت تریاژ بیمار بر اساس روش تریاژ ESI.
مشخص کردن محل ارجاع بیمار (مثلا اتاق ویزیت سرپایی یا بخش اورژانس) و زمان مراجعه وی پس از تعیین اولویت بیماران ثبت اطلاعات بیماران شامل مشخصات فردی و موارد ارزیابی شده با توجه به مشکل اساسی بیمار، طبق دستورالعمل تریاژ. (ثبت اطلاعات فوق و تکمیل فرم تریاژکه بعدا به پرونده بیمار الصاق می‌شود و همچنین تکمیل دفاتر یا فایل رایانه‌ای ثبت اطلاعات تریاژ بسیار ضروری است.)
اعلام کد و فراخوان تیم احیا بر بالین بیمار در صورت نیاز.
انجام برخی اقدامات مراقبتی اولیه پرستاری براساس دستورالعمل تدوین شده در کارگروه تریاژ مرکز درمانی، مانند تجویز مسکن، استفاده از کمپرس یخ، آتل‌بندی، درخواست برخی اقدامات پاراکلینیک مانند گرافی‌های ساده یا آزمایش‌های اولیه و خصوصا آغاز عملیات احیا.
اولویت‌بندی و هدایت بیماران به اتاق انتظار و بررسی متناوب وضعیت بالینی و تریاژ مجدد بیماران در انتظار.
فراخوان پزشک اورژانس بر بالین بیمار، براساس سطح تریاژ بیمار.
کمک به حفظ آرامش بخش اورژانس و بیماران و همراهان وی با برقراری ارتباط مناسب با بیمار و همراهان.
نتیجه‌گیری
امروزه در اورژانس‌های بیمارستانی تریاژ به عنوان یک ضرورت و جزئی جدایی‌ناپذیر از مدیریت اورژانس بیمارستانی است.
هر بیماری که وارد بخش اورژانس می‌شود، باید پس از ثبت اطلاعات فردی در قسمت پذیرش، در واحد تریاژ توسط پرستاران این بخش ارزیابی شود و یافته‌های بالینی مورد نیاز برای تریاژ وی، به دقت ثبت شود.
بدیهی است که تمامی بیماران ورودی به بخش اورژانس باید در نوبت ویزیت پزشک قرار گیرند.
حتی موارد غیر اورژانس یا روتین باید قبل از ارجاع به درمانگاه‌ها، ارزیابی پزشکی شوند.
اصولا فرد تریاژگر، علاوه بر آشنایی به سیستم تریاژ، با اقدامات اولیه احیا، کنترل بحران، مهارت‌های ارتباطی و امکانات و گردش کار اورژانس نیز آشنا است.
در دستورالعمل کشوری وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی، سیستم تریاژ واحد به عنوان زبان مشترک در سراسر کشور تبیین شده و اجرای تریاژ در کلیه اورژانس‌های بیمارستانی به عنوان یک ضرورت مطرح است. کمیته‌های تریاژ در سطوح کشوری، دانشگاه‌ها و بیمارستان‌ها باید بر اجرای تریاژ نظارت کنند.
(با توجه به ضرورت آشنایی کلیه کادر درمانی و اجرایی اورژانس‌های بیمارستانی با تریاژ بیمارستانی و اجرای آن در کلیه اورژانس‌های بیمارستانی، برآنیم تا به شرط توفیق، در شماره‌های آتی، سیستم تریاژ بیمارستانی تعیین شده توسط کمیته کشوری تریاژ
ESI (Emergency severity Index) را که یک سیستم 5 سطحی است، به تفصیل برای همکاران پزشک و پرستار توضیح دهیم.)
سیدحسین سیدحسینی‌داورانی
