چاپ خبر
بررسی آزمایش‌های میکروسکوپی ادرار
روزنامه سپید   |   اخبار 10   |   30 فروردین 1395   |   لینک خبر:   sepidonline.ir/d22081

       در ادامه بحث شماره‌های قبل در مورد آزمایش‌های میکروسکوپی ادرار، به دیگر مواردی که ممکن است در این قسمت گزارش شوند، اشاره خواهد شد.

       گلبول‌های قرمز خون (RBC): در حالت طبیعی، مقدار کمی گلبول‌ قرمز خون در ته‌نشست ادراری یافت می‌شود. التهاب، جراحت یا بیماری در کلیه‌ها یا جای دیگری از راه ادراری، مثلا مثانه یا حالب، می‌توانند باعث شوند گلبول‌های قرمز خون از عروق خونی به درون ادرار نشت کند. این گلبول‌ها همچنین می‌توانند به دلیل جمع‌آوری نادرست نمونه ادراری و خونی که از هموروئید یا قاعدگی می‌آیند، دیده شوند.

       گلبول‌های سفید خون (WBC): تعداد گلبول‌های سفید خون در ته‌نشست ادراری اغلب کم است. زمانی که تعداد این گلبول‌ها افزایش پیدا کنند، نشانه‌ای است از عفونت یا التهاب در جایی از راه ادراری. گلبول‌های سفید خون می‌توانند در نتیجه آلوده شدن با مواردی مانند ترشحات واژینال در ادرار دیده شوند.

       سلول‌های اپیتلیال: به‌طور طبیعی در مردان و زنان، مقدار کمی سلول‌های اپیتلیال از مثانه (سلول‌های اپیتلیال ترانزیشنال) یا جایی از خارج حالب (سلول‌های اپیتلیال پوششی) می‌توانند در ته‌نشست ادراری دیده شوند. سلول‌هایی که از کلیه‌ها می‌آیند، کمتر شایع هستند. در بیماری‌های راه ادراری، مانند عفونت‌ها، التهاب و بدخیمی‌ها، سلول‌های اپیتلیال بیشتری دیده می‌شوند. تعیین نوع سلول‌های موجود به پزشک کمک می‌کند تا بفهمد مشکل در کدام قسمت از راه ادراری نهفته است. به‌طور مثال، عفونت مثانه ممکن است تعداد زیادی سلول‌های اپیتلیال ترانزیشنال وارد ادرار کند. مقدار سلول‌های اپیتلیال اغلب به صورت «کم» (few)، «متوسط» (moderate) یا «زیاد» (many) در «زمینه با قدرت کم» (LPF) گزارش می‌شود.

       میکروارگانیسم‌ها (باکتری، تریکومونادها، قارچ‌ها): در فرد سالم، راه ادراری کاملا استریل است و هیچ موجود زنده‌ای در ته‌نشست ادراری دیده نمی‌شود. این میکروارگانیسم‌ها اغلب به صورت «هیچ» (none)، «کم» (few)، «متوسط» (moderate) یا «زیاد» (many) «زمینه با قدرت زیاد» یا (HPF) گزارش می‌شود. باکتری از پوست اطراف می‌تواند وارد راه ادراری از حالب شده و خود را به مثانه برساند، به این ترتیب باعث بروز عفونت راه ادراری می‌شود. اگر عفونت درمان نشود، می‌تواند به کلیه رسیده و عفونت کلیه (پیلونفریت) ایجاد کند. در موارد کمی هم باکتری از عفونت خون می‌تواند به سوی راه ادراری راه خود را باز کند. برای جمع‌آوری نمونه ادرار باید دقت ویژه به کار رود، خصوصا در زنان تا از ورود باکتری‌هایی که به‌طور طبیعی روی پوست یا در ترشحات واژینال وجود دارند، به داخل نمونه ادرار جلوگیری شود. اگر به وجود عفونت ادراری مشکوک هستید، می‌توانید کشت ادراری انجام دهید.
منبع: labtestsonline.org