وقتی که میگفت سیگار پیچش را با کاغذ کِنت کار میاندازد و توتونهای قهوهخانهاش که چند وقتی از تاریخ مصرفش گذشته را با جوش شیرین و آب قاطی میکند و میگذارد خشک شود و بعد روی کاغذ میگذارد و فشار میدهد تا سیگار شود، باورم نمیشد، بالاخص وقتی که میگفت همین سیگارهای تولیدیم را نیز در بستهبندیهای طرح اصلی که چاپ کردهام میگذارم و به مردم میفروشم، با ۵۰۰ تومان تخفیف. حقیقت آن است که چیزی که ناسالم است را نمیتوان به دست سازمان استاندارد سپرد که تعیین کند چقدر از اصل خود ناسالمتر بوده. عدم این نظارت اما بسیاری را به دام مرگ میکشاند و فارغ از آمار جهانی که هر ۱ میلیون نخ سیگار قاتل یک نفر است را، میتوان به مراتب بیشتر کند. اما خبری دیگر که فضای جامعه را به خود معطوف کرده وجود مقادیری مواد مخدر در برخی از تنباکوها و توتونهای رسمی کشور است. رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت در این زمینه گفت: «مصرف قلیان در جمعیت ۱۳ تا ۱۵ ساله کشور بیش از ۲ برابر افزایش یافته و این رشد در دختران بیشتر بوده است.» خسرو صادقنیت در نشست خبری به مناسبت هفته ملی مبارزه با دخانیات افزود: «آنچه نگران کننده است شیوع شتابان مصرف قلیان در جامعه است به طوری که از سالهای ۸۲ و ۸۶ مصرف قلیان در کشور بسیار بالا و نگرانکننده شده است.» وی ادامه داد: «مصرف روزانه قلیان تا سال ۸۶ روند کاهشی داشت و ثابت بود اما از سال ۸۸ با تغییراتی مواجه شده است.» صادقنیت گفت: «رشد مصرف قلیان در جمعیت ۱۳ تا ۱۵ ساله بیش از دو برابر افزایش یافته و در دختران بیشتر بوده است.» رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت گفت: «شیوع مصرف مواد دخانی در سال ۸۲ و در بین پسران ۱۶ درصد و در سال ۸۶، 31/5 درصد شده است اما در دختران از 7/8 درصد به ۲۰ درصد رسیده است و نشان میدهد در دختران شتاب بیشتری داشته است.»
وی ادامه داد: «متاسفانه مواردی از مسمومیت با مواد مخدر محرک و شیشه را در ترکیب توتون قلیانها شاهد بودهایم که باید رسیدگی شود.» سعید صفاتیان نیز در واکنش به اعلام وجود موادمخدر و محرک در توتون قلیان از سوی رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت گفت: «پیشتر ۲ نفر از بیمارانم از وجود ماده مخدر شیشه در توتون قلیان خبر داده بودند که من به علت اعتیاد آنها به شیشه حرفشان را جدی نگرفتم چرا که این احتمال را دادم که این افراد قبل از مصرف قلیان، شیشه مصرف کرده باشند.» این روانپزشک حوزه اعتیاد با اشاره به اعلام رسمی این موضوع از سوی وزارت بهداشت افزود: «از این پس وزارت بهداشت با همکاری ستاد مبارزه با مواد مخدر باید با جدیت به مسئله توتون قلیان ورود کرده و انواع توتون موجود در بازار را در آزمایشگاههای خود بررسی کنند.» وی خاطر نشان کرد: «باید برندهایی که حاوی این مواد هستند شناسایی شده و با آنها و وارد کنندگانشان برخورد شود.» صفاتیان گفت: «من حدس میزنم که این مواد بیشتر به صورت آمفتامین و متاآفتامین در توتون وجود داشته باشد ضمن اینکه احتمال قاطی کردن گل (حشیش) با توتون نیز زیاد است.»
قاعدتا وزارت بهداشت و ستاد مبارزه با مواد مخدر اهمیت این نکته را میدانند و مقام مقابله با آن خواهند ایستاد اما بحث اصلی جای دیگر است. عبدالرحمان رستمیان، نایبرئیس کمیسیون بهداشت مجلس در این زمینه گفت: «مشکل اصلی ما آن است که چون این موارد و این استعمالات وجهه قانونی خاصی ندارد نظارتی هم بر آن وجود نداشته و کسی نمیتواند به صورت دقیق سیگارها و قلیانها را استانداردسازی کند زیرا از اصل این موارد استاندارد پذیر نیستند.» وی ادامه داد: «ما نمیدانیم آیا مواد زائد در این تنباکوها وجود دارد یا در مقابل گرما فعل و انفعال خاصی از خود نشان میدهند. آلودگی مازاد بر خود تنباکو را نمیتوان با حدس و گمان بیان کرد و برای آن تصمیمی گرفت. باید مستنداتی دقیق ارائه شود ولی به طور کلی میتوان با خود قلیان که آسیبهای شدیدی میرساند مقابله کرد.» رسول خضری، عضو کمیسیون بهداشت مجلس نیز با تایید این خبر همین موارد را مورد تاکید قرار داد و افزود: «متاسفانه نظارت دقیقی در این حوزه وجود ندارد و کسی بر قهوهخانهها مداقهای نمیکند. علاوه بر اینکه که قلیان کلا ضرر داشته برخی افراد سودجو ناخالصیهای دیگر را نیز به آن افزودهاند.» وی ادامه داد: «باید حواسمان هم باشد به بحث بیوتروریسم و مباحثی از این قبیل که با اهداف و مقاصدی دیگر در آبجوها و مشروبات الکلی و تنباکوهای غیر مجاز، که دولت هیچ نظارتی بر آنها ندارد، موادی افزوده بشود که جامعه را با مشکلات مهم و عدیده رو به رو سازد.» خضری افزود: «البته مستنداتی هنوز ارائه نشده، اما با این روند رو به رشد مصرف قلیان هر چیزی ممکن به نظر میآید. فارغ از مواد مخدر ما حتی خبر از وجود برخی مواد و ترکیبات سمی هم در تنباکوها دریافت کردهایم که بسیار قابل تامل است.» دو دهه پیش بود که ناگاه حدود ۷۵۰ معتاد به خاطر مصرف مواد مخدری که همراه ناخالصی بوده، در کمتر از یک هفته فوت شدند. با همه این موارد و توضیحات شاید بتوان به نظریههای که از جانب دولت، چند ماه پیش درباره مواد مخدر ارائه شد، رسید. وقتی که برخی از مسئولین دولتی ابراز داشتند برای کنترل بهتر مواد مخدر ارائه آن به دست خود دولت بیافتد تا بتوان حداقل استاندار لازم را برای آن تامین کرد. شاید در آن حد جامعه ایران پذیرای این مسئله نبود اما حداقل در امور دخانی امروز این مهم احساس میشود که باید استاندارد مشخصی حتی برای امور مضری مانند مواد دخانی وجود داشته باشد، پیش از آنکه برای بحرانی بزرگتر به نظاره بنشینیم.
سید محمدرضا متقی