در شماره گذشته، با نگاهی به تکامل بینایی نوزادان، از زمان تولد تا 4 ماهگی را به تفصیل توضیح دادیم. در ادامه، 4 تا 12 ماهگی به بحث گذاشته خواهد شد.

     4 تا 6 ماهگی: در این سن نوزاد باید دستش را به طرف اسباب بازی که جلوی او می‌گیرید، دراز کند یا دستش را به آن بزند. در ابتدا ممکن است دست نوزاد به‌طور اتفاقی به جسمی که جلویش گرفته‌اید بخورد، ولی در طول زمان با رشد بینایی، درک عمق و درک بیشتر نوزاد این کار ارادی‌تر می‌شود.

     6 تا 8 ماهگی: از 6 تا 8 ماهگی، نوزاد شروع به غلت زدن و احتمالا چهار دست و پا راه رفتن می‌کند. در این مرحله می‌توانید یک اسباب‌بازی را طوری جلوی کودک قرار دهید که مجبور باشد برای رسیدن به آن غلت بزند یا کمی از جای خود جلوتر بیاید. این کار به تقویت بینایی نوزاد کمک می‌کند.

     8 تا 12 ماهگی: بین 8 تا 12 ماهگی، نوزاد شما ممکن است چهار دست و پا حرکت کند یا راه برود. سعی کنید به جای راه افتادن زودتر، کودک خود را به حرکت چهار دست و پا تشویق کنید، زیرا باعث ایجاد هماهنگی میان حرکات دست و چشم می‌شود. در این سنین به‌ویژه وقتی کودک روی مبل یا تخت یا نزدیک پله است باید بسیار مواظب وی بود، زیرا دید کودک در این مرحله هنوز فاقد درک عمق کافی است و در نتیجه پستی و بلندی‌ها را به‌خوبی درک نمی‌کند. به عبارت دیگر، کودک در این سن متوجه نیست که لبه تخت در جایی تمام می‌شود و زمین پایین‌تر از آن قرار گرفته، بنابراین احتمال سقوط کودک از تخت و پله وجود دارد.