روزنامه سپید | اخبار 10 | 28 فروردین 1395 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d21551
خون (هموگلوبین): این تست برای بررسی حضور هموگلوبین در ادرار استفاده می‌شود. هموگلوبین نوعی پروتئین حمل‌کننده اکسیژن است که داخل گلبول‌های قرمز خون یافت می‌شوند. حضور آن در ادرار نشان از وجود خون در ادرار دارد که با نام «هماچوری» از آن نام برده می‌شود. تعداد کم گلبول‌های قرمز خون اغلب در ادرار وجود دارند، ولی نتیجه تست را مثبت نمی‌کنند. اما اگر تعداد آنها افزایش یابد، به صورت نتیجه مثبت تست قابل تشخیص می‌شوند.
حتی اندکی افزایش در مقدار گلبول‌های قرمز خون در ادرار هم می‌تواند قابل‌توجه باشد. بیماری‌های متعدد کلیوی و راه ادراری، همچنین تروما، داروها، سیگار‌کشیدن و تمرین‌های ورزشی دشوار می‌توانند باعث بروز هماچوری شوند.
این تست نمی‌تواند شدت بیماری را مشخص کند یا اینکه تعیین کند خون از کدام قسمت می‌آید. مثلا، آلوده شدن ادرار با خون از هموروئید (بواسیر) یا خونریزی قاعدگی، با این تست قابل تشخیص نیستند. به همین دلیل، جمع‌آوری صحیح نمونه ادراری بسیار مهم است و خانم‌ها هم در دوران قاعدگی، حتی‌الامکان تست ادراری انجام ندهند.
گاهی اوقات تست شیمیایی برای بررسی خون در ادرار منفی است، اما آزمایش‌های میکروسکوپی ادرار نشان می‌دهد که تعداد گلبول‌های قرمز در خون افزایش یافته است. اگر این شرایط پیش آید، کارشناس آزمایشگاه ممکن است نمونه ادرار را از نظر آسکوربیک اسید (ویتامین C) آزمایش کند، زیرا این ویتامین مشخصا با دقت نتایج تست خون در ادرار تداخل ایجاد می‌کند و باعث می‌شود تعداد گلبول‌های قرمز اشتباهی کم نشان داده شده یا منفی کاذب شوند.
لکوسیت استراز: لکوسیت استراز نوعی آنزیم است که در اغلب گلبول‌های سفید دیده می‌شود. به‌طور طبیعی، مقدار کمی گلبول‌های سفید در ادرار حضور دارند و این تست منفی است. زمانی که تعداد این گلبول‌ها در ادرار به‌طور قابل توجهی افزایش می‌یابد، این تست مثبت گزارش می‌شود.
زمانی که میزان گلبول‌های سفید در ادرار بالا باشد، بدین معنا است که التهابی در راه ادراری یا کلیه‌ها وجود دارد. شایع‌ترین دلیل حضور گلبول‌های سفید در ادرار که لکوسیتوری (leukocyturia) نامیده می‌شود، عفونت راه ادراری باکتریایی است، مانند عفونت مثانه یا کلیه‌ها.
ادامه دارد...
منبع: labtestsonline.org
