برای ظاهر شدن علائم دیابت، حدود 10 سال وقت لازم است. بنابراین پیدا کردن عوارض شبکیه در فردی که به تازگی به دیابت مبتلا شده، بسیار مشکل است. البته لازم است بیماران بدانند که دیابت میتواند قسمتهای دیگر چشم را نیز درگیر کند و گاهی کمشدن ترشح اشک، عوارض قرنیه، پیدایش آب مروارید و آب سیاه را نیز در پی داشته باشد، ولی مهمترین علت نابینایی در یک فرد دیابتی و شایعترین علت نابینایی در افراد زیر 60 سال، تورم لکه زرد در اثر دیابت است. مهمترین علت پیدایش عوارض چشمی دیابت، مدت زمانی است که شخص به مرض قند دچار بوده، به این معنا که هرچه طول مدت ابتلا به دیابت بیشتر باشد، احتمال پیدایش عوارض چشمی بیشتر میشود. نکته دیگر آنکه بالا یا پایین رفتن ناگهانی قند خون به وخیمتر شدن عوارض شبکیه یا خونریزی منجر نخواهد شد اما میتواند به تاری ناگهانی دید به دلیل ورود قند به داخل عدسی چشم و ایجاد نزدیکبینی بیانجامد. به عبارت سادهتر، بالا رفتن قند خون، نوعی نزدیکبینی کاذب و موقت ایجاد میکند که با کنترل قند خون، این نزدیکبینی بهبود مییابد. پایین آمدن ناگهانی قند خون هم میتواند عوارضی مثل تشنج یا اغما به وجود آورد، ولی روی شبکیه تاثیری ندارد. مهمترین موضوعی که همه افراد مبتلا به دیابت باید به آن توجه داشته باشند، این است که اگر قدرت دید بر اثر این بیماری از بین رفته باشد، قابل برگشت نخواهد بود و حداکثر میتوان با درمانهای مناسب جلو پیشرفت بیماری را گرفت.
هوشنگ فقیهی