براساس تحقیقات انجام شده در مراکز تحقیقاتی معتبر دانشگاهی، سرطان سومین عامل مرگ درایرانی‌ها به شمار می‌رود. این در حالی است که طبق آمار انجمن سرطان ایران، رشد بیماری سرطان جهانی است وآمارمبتلایان به سرطان درهمه جوامع درحال افزایش است.

     هر ساله حدود ۳۵۰ هزارنفر در ایران می‌میرند که علت مرگ ۳۰هزار نفرشان سرطان است، اما وزارت بهداشت معتقد است، اوضاع هنوز وخیم نشده و همین آمار سرطانی هم که داریم، از بیشتر کشورهای دنیا پایین‌تراست.

     اما آمارهای منتشر شده از سوی سازمان بهداشت جهانی، نشان می دهد که شیوع سرطان درایران درسال ۲۰۱۳به ازای هر۱۰۰ هزارنفر،۱۳۴ نفراست واین درحالی است که آمار متوسط ابتلا به سرطان درهمه کشورهای دنیا به ازای هر۱۰۰ هزارنفر۱۸۸ نفر است، اما ازآنجایی که سرطان بیماری افراد مسن بوده و امید به زندگی درایران در حال بالا رفتن است، بروزسرطان بیشتر به چشم می‌آید.

     اکبری، رئیس انجمن سرطان کشور، نیز معتقد است که روند رشد سرطان درایران تند است و اگرکاری نکنیم، آمارهای داخلی‌مان از متوسط جهانی بالا می‌رود.

     وی ادامه داد: «درست است که کل سرطان‌های ما از کشورهای غربی و حتی کشورهای منطقه کمتر است، اما به هر حال روند رو به رشد ما ازآنها تندتراست. اگر ما نسبت به این موضوع حساسیت نشان ندهیم و خوب کار نکنیم ممکن است در چندین سال آینده رشد ابتلا به سرطان در کشورما بیشتر از دنیا شود.»

     به گفته وی در حال حاضر سرطان معده در ایران بیشترین مبتلایان را هم در بین مردان و هم در بین زنان دارد. سرطان‌های ریه و پروستات درآقایان و پستان درخانم‌ها هم سهم بالایی از بیمارن سرطانی درکشور را تشکیل می‌دهند.

     محسن رضوی، فوق‌تخصص بیماری‌های خون و سرطان، نیزمعتقد است: «انفجار بمب سرطان، بیشتر از آنکه واقعیت باشد، یک ادعای هولناک است که برای جمعیت عادی مقیم در شهر دلواپسی ایجاد می‌کند. شاید این ادعا چندان علمی نباشد، زیرا اگر بگوییم بمب سرطان منفجر شده است، یعنی کار از کار گذشته است و نمی توانیم این اتفاق را جبران کنید. در صورتی که حتی با وجود عوامل خطر فعلی، می توان برای کمتر کردن آمار مبتلایان به این بیماری کارهای زیادی انجام داد.»

     وی ادامه داد: «واقعیت این است که در سال‌های گذشته آمار درستی از مبتلایان به سرطان گرفته نمی‌شد و از آنجا که جدید در مراجعه‌های پاتالوژی، گزارش‌های دقیق و آمار دقیقی تعیین می شود، تصور عموم این است که آمار مبتلایان از گذشته بالاتر رفته است.»

     این پزشک متخصص خاطر نشان می‌کند: «از سوی دیگر در ۵۰ سال گذشته ما بهداشت آب را به شکل امروزی نداشتیم و آب‌های سطحی وارد تغذیه مردم می‌شدند که همه از قارچ‌های سرطان‌زا پر بوده‌اند و ممکن است بخشی از مبتلایان، قربانی مصرف این آب‌ها باشند، اما امروز با بالاتر رفتن بهداشت آب و رسیدگی به تغذیه مردم و کنترل مواد غذایی خطر ابتلا به سرطان به خاطر غذاهای آلوده کمتر شده است.»