روزنامه سپید | اخبار 1 | 23 آبان 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d2024
احمد میدری، معاون وزیر رفاه و دبیر شورای عالی بیمه یکی از مهمانان غرفه سپید در آخرین روز نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها بود. میدری برای دقایقی به سوالات ما پاسخ داد که در ادامه آن را می‌خوانید.
در خصوص تجمیع بیمه‌ها برایمان بگویید که بالاخره سرنوشت این موضوع چه خواهد شد؟
آن چیزی که مدت زیادی است به دولت پیشنهاد کرده‌ایم، تجمیع منابع عمومی در بیمه‌ها است. در واقع بخشی از منابع حوزه درمان در اختیار نهادهای مختلف از جمله وزارت بهداشت است که باید به سازمان بیمه سلامت اختصاص یابد و ازطریق این سازمان به ارائه‌دهندگان خدمت توزیع شود. این موضوع با ابلاغیه مقام معظم رهبری روشن شده است که تامین منابع مالی باید از طریق نظام بیمه‌ای صورت گیرد.
انجام نشدن این موضوع چه تاثیرات منفی در پی خواهد داشت؟
متاسفانه این کار صورت نگرفته و باعث اتلاف منابع عمومی شده است از طرفی میزان کارایی در بخش درمان کشور کاهش یافته است. پیشنهاد ما به دولت این است که هر چه زودتر از جمله در بودجه سال جاری این اقدام صورت گیرد. هر چقدر که این اقدام با تاخیر صورت گیرد مردم و کشور هزینه‌های بیشتری را باید متحمل شوند.
با کمبود منابعی که در حال حاضر وجود دارد، چه میزان از مشکلات فعلی نظام سلامت کاهش می‌یابد؟
در حال حاضر ما با دو مشکل کمبود منابع و عدم کارایی مواجه هستیم. در کشوری مثل فرانسه 50 درصد سرانه را صرف درمان می‌کنند. بنابراین مشکل در ایران و سایر کشورها تنها پول نیست. بلکه تجویزهای اشتباه، تقاضاهای‌القایی، نظام‌های اشتباه پرداخت، نداشتن نظام ارجاع و سیستم الکترونیک است. بیمه‌ها به ویژه سازمان بیمه سلامت به علت اینکه هیچ وقت منابعی در اختیار نداشته و بخش کمی از سیستم بوده، نتوانسته خرید راهبردی را انجام دهد. در خرید راهبردی تقاضای بلندمدت با ارائه دهندگان خدمت ایجاد شده و در این صورت می‌توانیم قیمت‌ها را کاهش دهیم. به نظر من بیش از کمبود منابع عدم تجمیع منابع در سازمان بیمه سلامت مشکل‌ساز بوده است.
با توجه به صحبت‌های اخیر وزارت بهداشت در زمینه تقاضاهای القایی کسی که منابع را در اختیار دارد باید نظارت را انجام دهد. از نظر شما بیمه‌ها تا چه میزان می‌توانند در کاهش تقاضاهای القایی تغییر رفتار ایجاد کنند؟
متاسفانه در حال حاضر منابع در اختیار وزارت بهداشت است و بخش محدودی در اختیار سازمان بیمه سلامت است. ما برای اینکه بتوانیم صرفه‌جویی را انجام دهیم، وزارت بهداشت باید به تعهدات خود از جمله گایدلاین‌ها عمل کند. البته بنده نمی‌گویم که مقصر تنها وزارت بهداشت است. هم نظام‌های بیمه‌ای و هم وزارت بهداشت برای اینکه بتوانند نظام هزینه‌های بخش درمان را مدیریت کنند کوتاهی کرده‌اند. وقتی سازمان بیمه سلامت بخش اندکی از منابع را در اختیار دارد، چگونه می‌تواند خرید راهبردی و فناوری اطلاعات را انجام دهد. حتی اگر این سازمان اقدامات فناوری اطلاعات را انجام دهد، ارائه‌دهنده خدمت، خدمات مطلوب و باکیفیتی انجام نمی‌دهد و تقاضاهای القایی می‌شود. آیا دراین شرایط می‌توانیم قرارداد منعقد کنیم. وقتی بیمه‌ای نمی‌تواند چند ماه مطالبات را پرداخت کند، این مشکلات به وجود خواهد آمد. عدم تجمیع منابع در بیمه مشکل اساسی‌تری هم ایجاد کرده است. وقتی منابع در سازمان‌های مختلف پخش است و در یک جا انباشت نمی‌شود، نمی‌توان از نظام بانکی امکانات دریافت کرد. در همه کشورها وقتی بیمه با مشکل کمبود روبرو می‌شود از بانک‌ها وام می‌گیرند. ولی این موضوع مشروط به این است که بیمه پول قابل‌توجهی در بانک اختصاص دهد که بتواند منابع را دریافت کند. در واقع ما باید منابع را به سازمان بیمه سلامت ایران اختصاص دهیم. از آنجایی که این اقدام انجام نشده نتوانستیم در اقدامات موفق شویم. البته معتقدم باید به جای متهم کردن یکدیگر به ضعف‌های خود اعتراف کنیم.
در حال حاضر اکثر بیمه‌ها به منابع دولتی متکی هستند. آیا نمی‌توان استراتژی دیگری برای رفع مشکل کمبود منابع در نظر گرفت؟
بله همینطور است. درواقع ما به دو شکل می‌توانیم این اقدام را انجام دهیم. بخشی از طریق عوارض کالاهای آسیب رسان و روش دیگر این است که بتوانیم از افراد متناسب با سطح درآمدشان حق بیمه وصول کنیم.
ولی مجلس با افزایش حق بیمه موافقت نکرده است؟
متاسفانه تلقی این است که دولت منابع دارد و بنابراین ما مشارکت‌ها را خیلی محدود کرده‌ایم. از اقشار مختلف متناسب با درآمدشان حق بیمه دریافت نمی‌کنیم، بنابراین کمبود بودجه وجود دارد. خوشبختانه امروز این امکانات را داریم که متناسب با سطح درآمد افراد همانند کشورهای دیگر حق بیمه وصول کنیم. درکشوری مثل کانادا همه افراد مکلف هستتند که ماهانه 40 تا 50 دلار حق بیمه دهند و در صورتی که فرد ناتوان باشد از حق بیمه معاف می‌شود. ولی در ایران اکثر اقشار حق بیمه محدودی پرداخت می‌کنند.
لیلا شاهی
