محققان در آخرین بررسی‌های خود به این نتیجه رسیده‌اند که داروی متفورمین، همراه با یک مهارکننده ژن، به نام BI2536 می‌تواند به‌طور موفقیت‌آمیزی رشد تومورهای سرطان پروستات مرحله آخر را مهار کند. محققان دانشگاه پورودو که این یافته‌ها را در نشریهThe Journa- of Biologica- Chemistry به چاپ رسانده‌اند، دریافتند که این دو عامل با اثر سینرژیستیکی که برهم می‌گذارند، سرطان پروستات مقاوم در برابر مهار آندروژن را مهار می‌کنند.

     این دانشمندان ادعا می‌کنند متفورمین و BI2536، شاید یک روش درمانی امیدوارکننده و با سمیت کمتر برای درمان سرطان پروستات مرحله آخر باشد. آنها همچنین معتقدند که این دو عامل درمانی، به‌خوبی تحمل شده و به بیمارانی کمک می‌کند که با درمان‌های استاندارد کنونی بهبود نیافته‌اند.

     BI2536، نخستین مهارکننده Plk1 است که وارد کارآزمایی‌های بالینی شده است. این عامل درمانی، در کارآزمایی‌های بالینی فاز 1 و 2 نشان داده که ایمن بوده و به خوبی تحمل می‌شود.

     از نظر تئوری، این دارو تولید آندروژن‌ها (که سوخت‌رسان بیماری محسوب می‌شوند) را مهار می‌کند. Plk1، سیگنال‌دهی گیرنده آندروژن را تحریک و به‌عنوان تنظیم‌کننده منفی ساپرسور تومور p53 عمل می‌کند.

     از آنجاکه درمان‌های استاندارد کنونی بر درمان محرومیت از آندروژن تکیه دارند، رویکرد جدید برای درمان انواع مقاوم سرطان پروستات، به‌شدت مورد نیاز است.

     گاهی درمان محرومیت از آندروژن، به‌طور معکوس، سرطان را تحریک می‌کند تا استرس اکسیداتیو سخت‌تر و بیشتر بر غده پروستات وارد کند.

     این عمل باعث افزایش بروز Plk1 شده و سنتز آندروژن را بیشتر می‌کند. سلول‌های سرطان پروستات سرانجام به‌اندازه کافی هوشمند می‌شوند تا سرطان به رشد خود ادامه دهد. بنابراین این امید می‌رود تا این مردان از ترکیب دارویی جدید بهره‌مند شوند.

     مطالعات قبلی نشان داده بودند متفورمین، که برای افراد بالای 40سال تجویز می‌شود، به‌طور خاص در برابر تومورهای سرطان پروستات فعال است.

     شواهد فزاینده‌ای نیز پیشنهاد می‌کنند که متفورمین خصوصیات متعدد آنتی‌تومور دارد و به کندکردن پیشرفت سرطان پروستات مقاوم در برابر درمان محرومیت از آندروژن کمک می‌کند.

     درواقع، درمان ترکیبی فوق، بدون آنکه روی سلول‌های سالم تاثیری داشته باشد، سنتز آندروژن را در سلول‌های سرطانی مهار می‌کند. البته این نتایج در مدل‌های حیوانی به دست آمده و قدم بعدی آن است که در کارآزمایی‌های بالینی نیز مورد آزمایش قرار گیرند.

Oncotherapy Network