سپید: موضوع جدایی کارلوس کی‌روش از تیم ملی فوتبال چند روزی است که به مهم‌ترین مسئله فدراسیون فوتبال و به یکی از مهم‌ترین سوژه‌های رسانه‌ها تبدیل شده است. کی‌روش و کفاشیان پس از فشارهایی که از سوی وزارت ورزش ایجاد شد، در روزهای پایانی سال 93 در نشستی تصمیم گرفتند که به همکاری خود پایان دهند.

     این اتفاق در شرایطی رقم خورد که کی‌روش بارها اعلام کرده بود، به دلیل حمایت نشدن و نداشتن امکانات از تیم ملی کنار می رود، اما این بار قضیه مقداری متفاوت است و آن هم فشارها و مخالفت‌های وزارت ورزش با این مربی پرتغالی است. لژ نشین‌های وزارتخانه طی ماه‌های گذشته به واسطه اسدی، سرپرست دبیری فدراسیون فوتبال، مواضع خود را به کی‌روش منتقل کرده و مخالفت خود با سرمربی تیم ملی را اعلام کرده بودند. پس از نشست آخرین روزهای سال 93 کی‌روش با اسدی، جنگ بین این دو علنی شد و کی‌روش تلویحا گفت که وزارت ورزش نمی‌خواهد او در ایران بماند و به همین دلیل وقتی حمایت رئیس دستگاه ورزش را ندارد، ماندن در تیم ملی بی‌فایده است و جدایی بهترین تصمیم برای فوتبال ایران است.

     همین مشکلات و شاید شدیدتر از آن را علی کفاشیان نیز با مدیران وزارت ورزش و جوانان دارد، اما تاکنون دوام آورده است و توانسته بدون حمایت وزارت ورزش، چرخ فدراسیون فوتبال را بچرخاند. او بارها از عدم حمایت وزارت ورزش سخن گفته و میدان را خالی نکرده است و برخلاف فشارهایی که برای استعفا به او آورده شده است، رئیس همیشه خندان فوتبال، کماکان سکان‌دار فدراسیون است. شنیده‌ها حاکی از آن است که کفاشیان نیز از این کشمکش‌ها خسته شده است و می‌خواهد از فدراسیون برود تا جایی که ساز جدایی خود را کوک کرده و پس از اینکه کی‌روش اعلام کرد از تیم ملی جدا می‌شود، کفاشیان نیز به او گفته است که پس از رفتن تو، من هم از فدراسیون می روم.

     حال در این آشفته بازار فوتبال که با حضور کی‌روش کمی به آرامش رسیده بود، باید منتظر ماند و دید این حرف کفاشیان یک حربه برای جدایی کی‌روش بوده یا اینکه او تصمیم قطعی خود را گرفته است؟