سرطان تیروئید را می‌توان با جراحی، درمان با هورمون تیروئید، درمان با ید رادیواکتیو، پرتودرمانی خارجی یا شیمی‌درمانی درمان کرد. بیشتر بیماران تحت درمان ترکیبی از روش‌های درمانی قرار می‌گیرند. برای مثال، درمان متعارف (استاندارد) برای سرطان تیروئید پاپیلاری عبارت است از جراحی، درمان با هورمون تیروئید و درمان با ید رادیواکتیو. هر چند اغلب از پرتودرمانی خارجی و شیمی‌درمانی استفاده نمی‌شود، در مواقعی هم که از این روش‌ها استفاده می‌شود درمان ممکن است ترکیبی باشد.

     جراحی و پرتودرمانی خارجی درمان‌های موضعی محسوب می‌شوند. با استفاده از این روش‌ها، سلول‌های سرطانی موجود در تیروئید از بین رفته یا برداشته می‌شوند. اگر سرطان تیروئید به دیگر بخش‌های بدن نفوذ کرده باشد، از درمان موضعی برای مهار سرطان در همان نواحی خاص می‌توان استفاده کرد. درمان با هورمون تیروئید، درمان با ید رادیواکتیو و شیمی‌درمانی درمان‌های فراگیر هستند. در درمان‌های فراگیر داروها به جریان خون وارد شده و سرطان را در سراسر بدن از بین برده یا مهار می‌کنند.

     شاید بخواهید درباره عوارض جانبی و چگونگی تاثیرگذاری درمان بر فعالیت‌های روزمره خود آگاه شوید. چون روش‌های درمانی سرطان، اغلب به سلول‌ها و بافت‌های سالم نیز آسیب می‌رسانند، بروز عوارض جانبی پدیده‌ای شایع است. عوارض جانبی عمدتا به نوع و میزان گستردگی درمان بستگی دارند. عوارض جانبی برای افراد مختلف نیز متفاوت است، و همین‌طور ممکن است از یک دوره درمان به دوره‌ای دیگر تغییر کنند. پیش از آغاز درمان، از گروه درمانی خود بخواهید تا عوارض جانبی احتمالی را برایتان توضیح دهند و روش‌هایی را به‌منظور مهار آنها به شما پیشنهاد کنند.

     بیشتر بیمارانی که به سرطان تیروئید مبتلا می‌شوند، تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند. جراح، تمام یا بخشی از تیروئید را برمی‌دارد. نوع جراحی به نوع و مرحله سرطان تیروئید، اندازه ندول و سن بیمار بستگی دارد.

     تیروئیدبرداری کلی: این نوع جراحی را می‌توان برای تمام انواع سرطان تیروئید مورد استفاده قرار داد. جراح، از طریق ایجاد یک برش، تیروئید را به‌طور کامل بر می‌دارد. در صورتی‌که جراح نتواند بافت تیروئید را به‌طور کامل بردارد، بعدا می‌توان باقیمانده آن‌ را با استفاده از درمان با ید رادیواکتیو از بین برد.

     لوب‌برداری: در مورد برخی از مبتلایان به سرطان پاپیلاری تیروئید یا فولیکولار ممکن است تنها بخشی از تیروئید را بردارند. جراح ایسم و یک لوب را برمی‌دارد. برخی از کسانی که تحت عمل لوب‌برداری قرار گرفته‌اند، بعدا جهت برداشتن بقیه تیروئید، باز هم تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند. موارد کمتری هم پیش می‌آید که باقیمانده بافت تیروئید با استفاده از درمان با ید رادیواکتیو از بین می‌رود. زمان مورد نیاز برای بهبود پس از جراحی برای افراد مختلف متفاوت است. ممکن است برای مدت چند هفته احساس ناراحتی کنید. می‌توان با دارو به تسکین درد کمک کرد. پیش از جراحی، باید درباره برنامه مهار درد با پزشک یا پرستار خود گفت‌وگو کنید. پس از جراحی نیز، پزشک می‌تواند در صورت نیاز بیش‌تر به تسکین درد، برنامه قبلی را تغییر دهد.