بر اساس نتایج یک مطالعه جدید که شرح آن در مجله انجمن غدد موسوم به «غدد درون‌ریز‌شناسی بالینی و متابولیسم»، منتشر شده اشخاص شب بیدار یا به اصطلاح بوف در مقایسه با افراد سحرخیز، بیشتر با خطر ابتلا به دیابت، سندرم متابولیک و عارضه کم ماهیچگی (از دست رفتن توده ماهیچه‌های اسکلتی) مواجه‌اند؛ حتی اگر با خوابیدن بیشتر در ساعات اولیه صبح، سعی در جبران شب بیداری خود داشته باشند. این افراد اغلب به دلیل دیر خوابیدن در شب‌، صبح‌ها نیز دیر از خواب بیدار می‌شوند تا کمبود خواب شبانه را جبران کنند. بنا بر نتایج این مطالعه که به بررسی تفاوت بین چرخه خواب در افراد شب بیدار و سحرخیز پرداخته مدعی است: «بیدار ماندن تا نیمه‌های شب بیشتر موجب بروز مشکلاتی چون کم‌خوابی، بدخوابی و حتی غذا خوردن در ساعات نامناسب می‌شود که این مشکلات در ‌‌نهایت منجر به تغییرات متابولیک و سوخت و سازی در بدن می‌شوند.»