مطالعات اولیه در دانشکده پزشکی واشنگتون نشان داده که واکسن‌هایی که شخصی شده‌اند، ممکن است بتوانند یک ایمنی قوی علیه تومورهای موتاسیون یافته ایجاد کنند. این واکسن‌ها قبلا هم به کار فته بود، آنها قبلا پروتئین‌هایی را هدف می‌گرفتند که در برخی سرطان‌های خاص بالا می‌رفتند، اما مشکل آنجا بود که این پروتئین‌ها در سلول‌های سالم هم وجود داشتند و به این ترتیب با استفاده از این روش امکان ایجاد یک پاسخ ایمنی قوی دشوار می‌کرد.

     واکسن‌های جدید با استفاده از اولین ترتیبات ژنتیکی بیمار یا با استفاده از بافت‌های سالم او تولید می‌شوند و پروتئین‌هایی به نام نئوآنتی‌ژن را تولید می‌کنند که به طور مستقیم بر سلول‌های تومور سرطانی تاثیر می‌گذارند.

     محققان سپس از الگوریتم‌های کامپیوتری و آزمایش‌ها کمک گرفتند تا بفهمند، کدام یک از نئوآنتی‌ژن‌ها می‌توانند، پاسخ ایمنی قوی‌تری برای ساختن یک واکسن موثر ایجاد کنند.

     بئاتریس کارنو، از محققان طرح در توضیح آن، می‌گوید: «هر نئوآنتی‌ژن را مانند پرچمی روی هر سلول سرطانی در نظر بگیرید. هر بیمار مبتلا به ملانوما می‌تواند، صدها نوع پرچم متفاوت داشته باشد. برای آنکه یک واکسن بتواند کارآمد باشد، ما باید هر یک از پرچم‌ها روی سلول‌های سرطانی بیمار را شناسایی کنیم. بعد از شناسایی، می‌توانیم واکسنی بسازیم که گروه سلول‌های پرچم‌دار (سول‌های سرطانی) را هدف بگیرد.

منبع: ام‌ان‌تی