روزنامه سپید | اخبار 8 | 10 شهریور 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d19564
در حاشیه کنگره میکروبشناسی در رابطه با شرایط قشر پژوهشگر و مشکلات ؟ با محمدمهدی فیضآبادی به پای گفتوگو نشستیم. سخنان وی را در مورد وضعیت دانش میکروبشناسی در کشور و دعوت از میهمانان خارجی را میخوانید.
انجمن علمی میکروبشناسی در حال حاضر با چه مشکلاتی روبهرو است؟
انجمن علمی میکروبشناسی انجمنی غیردولتی است. از طرفی هزینه برگزاری کنگره با حضور مهمانان خارجی نیز بالاست و ما مجبوریم از انجمنهای علمی اروپایی دعوت کنیم که از سمت ارگان خاصی حمایت میشوند تا هزینه سفر آنان کم شود. خیلی از آنان این هزینه راتقبل میکنند و خیلی نیز قبول نمیکنند با هزینه شخصی به ایران بیایند و حتماً باید با بهترین امکانات و به هزینه ما به ایران سفر کنند. متاسفانه تعدادی هم ایران و دستاوردهای پژوهشی آنان را قبول ندارند و معتقدند ستارههای آنان به لحاظ درجات کیفی علمی از ستارههای پژوهشگران ایرانی بیشتر است و برای شرکت در کنگره به ایران سفر نمیکنند. به همین خاطر ما اصراری نداریم افرادی که کشور ما را کوچک میشمارند در اینجا حضور داشته باشند. هرچقدر هم که شخصیت علمی یک فرد بالا باشد ما این هزینه را برای حضور او در ایران نمیپردازیم.
مهمانان خارجی بر چه اساسی دعوت شدهاند؟
ما در انجمن بر اساس معیارهای خاصی مهمانان را انتخاب میکنیم. یکی اینکه سفر آنان به ایران، کمترین هزینه را داشته و مطالب آنها برای ارائه در کنگره مفید و به روز باشد. همچنین رابطه آنها با کشور ایران دوستانه باشد و خود آنان علاقهمندی بیشتری برای سفر به ایران نشان دهند. هدف در اینجا بیشتر تبادل اطلاعات از منظر علم، تجربه و داشتن گفتمان فرهنگی با مردم ایران است که در این کنگره اتفاق هم افتاده است. برای مثال تعدادی از مهمانان پیش ازاین بارها به ایران سفر کرده و در کنگره شرکت کرده بودند. بیشترین تعداد شرکتکننده از کشور آلمان بود، به این علت که موسسه آموزشی آلمان بخشی از سفر این افراد را پرداخت کرده است.
با وجودی که کنگره میکروبشناسی شانزدهمین سال خود را در بینالمللی بودن طی میکند، چطور برخی از انجمنهای علمی خارجی کشور ایران را قبول ندارند؟
موضوع به این شکل است که نگاه مثبتی که باید به میکروبشناسی و این دانش، و فایدهای که در حوزه درمان و تشخیص میتواند داشته باشد در کشور وجود ندارد. میکروبشناس با خیلی از فناوریهای میکروبی و تکنیکی آشناست و در رابطه با آنان پژوهشهای بسیاری انجام میدهد. اما جای این تحقیقات و پژوهشها در بیمارستان است تا حالت کاربردی به خود بگیرد. در صورتی که این راه در ایران برای پژوهشگر میکروبشناسی بسته است. به هر صورت افراد بسیاری هستند که نظرات متفاوتی دارند. این افراد که مخالف حضور میکروبشناسی در بیمارستانها هستند، فکر میکنند این حوزه چیزی نیست که ما به آن میپردازیم و تنها آن است که خود میدانند. این نظر مخالف، فعالیت حوزه میکروبشناسی را زیادهخواهی و زیادهطلبی میدانند و نمیخواهند میدان را برای سایر رشتهها باز نگه دارند.
یعنی به نظر آنان میکروبشناسی اهمیت زیادی ندارد؟
برعکس، میدانند که این حوزه میتواند اهمیت و کاربرد بسیار بالایی داشته باشد. بیمارستانهای ما در زمینه رفع عفونتها و پژوهش روی میکروبها مشکل دارند. زمانی هم که از ما کمک میخواهند ما دریغ نمیکنیم و شفاهاً به پزشکان مشاوره میدهیم. اما در بیمارستان، در جایی که باید مستقر باشیم و خدمات را به نحو بسیار موثرتری ارائه دهیم، راه برای ما بسته است. آزمایشگاههای خصوصی در حال انجام فعالیت هستند و درآمد خوبی نیز دارند اما هر کسی نمیتواند از پس هزینههای آزمایشگاهی بربیاید. به همین دلیل این سوال پیش میآید که آیا طرح تحول سلامت این هزینهها را حمایت میکند؟ و اگر میخواهد حمایت کند، بودجهاش را از کجا میخواهد تامین کند؟ در صورتی که این خدمات با نازلترین قیمت میتواند توسط کادر ورزیده دانشگاهی به بیمارستان و مردم ارائه شود. سوال اینجاست که چرا زمانی که فردی در علوم آزمایشگاهی تخصص دارد نباید در بیمارستان از طریق دانشگاه فعالیت داشته باشد. پس چرا اجازه فعالیتهای آزمایشگاهی میکروبشناسی در جای اصلی آن یعنی بیمارستان داده نمیشود؟ یا جایی که بودجه کار باید تامین شود میکروبشناسی را باور ندارد و به پروژه وارداتی یا مشاورههای وارداتی متکی است؟ بنابراین پژوهشگر خلاق و مبتکر ما چه زمانی میتواند از یافتههای خود استفاده کند؟
در حال حاضر در بیمارستانها بخش میکروبشناسی نداریم؟
متاسفانه خیر. کارهای تخصصی میکروبشناسی در بیمارستانهای ما نیست. در دانشکدهها هست و هنوز وارد بیمارستانها نشده است. در آزمایشگاههای بیمارستانها کارهای روتین و قدیمی انجام میشود که جنبه تشخیصی دارند. دانش و امکانات آنان در اندازه یک آزمایشگاه تخصصی میکروبشناسی نیست.