روزنامه سپید | اخبار 6 | 10 شهریور 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d19554
بسیاری از ما زمانی که به مطب پزشک یا بیمارستان‌ها رجوع می‌کنیم با برخوردهای نادرست برخی از همراهان بیمار با پزشکان مواجه می‌شویم. بسیاری از افراد خود را به این صورت توجیه می‌کنند که به دلیل نگرانی شدیدی که دارند، نمی‌توانند کوچک‌ترین خطری که سلامت بیمارشان را تهدید می‌کند را بپذیرند. اما به‌تازگی دانشمندان کشف کرده‌اند که این نگرانی بیش‌ازحد به‌جای کمک به بیمار، ممکن است به ضرر او تمام شود.
به‌گزارش مهر دانشمندان دریافته‌اند، رفتار اطرافیان بیمار بر ساختار تصمیم‌گیری پزشکان تاثیر داشته و موجب می‌شود تا آنها نتوانند تصمیم درست‌تری برای بیمار اتخاذ کنند و مسلماً بر فرایند بهبود بیمار تاثیر خواهد داشت.
همان‌طور که می‌دانیم پزشک نیز مانند سایر انسان‌های دیگر تحت شرایط محیط کار خود قرار می‌گیرد و نتایج آزمایش‌هایی که به‌تازگی در باب تاثیر رفتار بیمار بر روی عملکرد پزشکان انجام‌گرفته، نشان‌دهنده این نکته است که رفتار بد و خشونت‌آمیز بیمار و اطرافیانش با پزشک روی روند تشخیص و درمان بیماری به‌وسیله پزشک تاثیر بسزایی خواهد گذاشت. به عبارت ساده‌تر، هرچقدر که پزشک در هنگام مراقبت از بیمار، آرامش بیشتری داشته باشد می‌تواند تصمیم بهتر و مناسب‌تری را اتخاذ کند. بااینکه بسیاری از پزشکان سعی در درک حال و شرایط بیمارها دارند و برخی معتقدند که بیمار در شرایط مساعدی نیست و همراهان بیمار در شرایطی هستند که بسیار نگران احوال مریض هستند.اما پزشک نیز به‌عنوان یک انسان در شرایطی قرار می‌گیرد که تشخیص و درمان برایش در چنین شرایطی سخت می‌شود.
از نمونه تحقیقاتی که دانشمندان برای بررسی این موضوع انجام داده‌اند، این است که به سراغ محیط‌های بیمارستانی رفته و از نمونه‌های واقعی استفاده کردند. در این آزمایش ۲۴ گروه پزشکی مسئول مراقب از نوزادی قرار گرفتند که با بیماری NEC(انترکولیک‌نکروزان) به دنیا آمده بود. این بیماری موجب التهاب روده شده و حتی ممکن است باعث مرگ شود.مراقبت‌های انجام‌شده توسط این گروه به‌خوبی موردبررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از این بود که گروه‌هایی که قبل از آزمایش توسط والدین یا بستگان نوزاد مورد توهین قرارگرفته بودند، در ارائه خدمات مراقبتی ازجمله تشخیص و درمان بیماری، نسبت به سایر گروه‌ها ضعیف‌تر عمل کردند.
همچنین در برخی دیگر از تحقیقات،دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که میزان اعتمادی که بیماران به پزشک خود دارند بر نحوه درمان و بهبودی تاثیر بسیار بالایی دارد.
در یکی از تحقیقاتی که انجام شده است دانشمندان تعدادی از بیمارانی که به زخم معده مبتلا هستند را به دو گروه تقسیم کردند.
به گروه اول دارو نما دادند و پزشک معالج به آنها قول بهبودی کامل را داد.به گروه دیگر داروهای زخم معده را دادند و پزشک معالج امکان بهبودی را با مصرف این دارو ها به این بیماران اعلام کرد. نتایج در این تحقیق نشان داد که بیشتر بیمارانی که دارونما خوردند، بهبود یافتند.
بر همین اساس میزان اعتمادی که بیمار به پزشک معالج خود دارد نیز بر نحوه درمان و بهبود او بسیار تاثیر گذار است. البته این موضوع که این امر از سوی پزشکان به‌صورت عمدی انجام می‌شود را نمی‌توان به اثبات رساند.بر اساس این نتایج بیشتر به نظر می‌رسد که ساختار عصبی پزشک براثر برخورد با توهین همراهان می‌تواند موجب ناآرامی و تمرکز او شود که این امر به‌صورت مستقیم بر روی تصمیم‌های او اثرگذار خواهد بود.
