روزنامه سپید | اخبار 2 | 17 اسفند 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d19024
مشاور رسانهای رییس دولت دهم: چهرههای ضداحمدینژادی در لیست اصولگرایان تهران بیشتر از لیست اصلاحطلبان بودند
عبدالرضا داوری، مشاور رسانهای احمدینژاد در دوران ریاست وی بر دولت، در گفتوگویی با سایت رویداد۲۴ به تحلیل ائتلاف اصولگرایان در جریان انتخابات هفتم اسفند پرداخت و تاکید کرد که اصولگرایان به سبب عدموحدت با دولت دهم بازنده رقابت بودند چون محدوده آرای آنان همواره بین ۱۵ تا ۲۰ درصد از جامعه بود و تنها با محوریت احمدینژاد بخت پیروزی در رقابت با اصلاحطلبان را داشتهاند. او حتی رای آوری روحانی در انتخابات ۹۲ را در ناشی از غیبت احمدینژاد توصیف کرده است. استدلالهای وی برای طرح این ادعا از این قرار است:
اصولگرایان بعد از سال ۸۱ که آقای احمدینژاد محوریت این جریان را در دست میگیرد و در انتخابات شورای دوم به بعد، مجلس هفتم و هشتم و... میتواند در انتخابات پیروز باشد؛ ولی به محض فاصله گرفتن این جریان از آقای احمدینژاد، شکستهای متوالی اصولگرایان آغاز شده است. کمااینکه در انتخابات دوره یازدهم ریاستجمهوری و همینطور مجلس دهم دیدیم اصولگرایان در محدود آرای ۱۵ تا ۲۰ درصدی خودش ایستاد. این نشان میدهد که آقای احمدینژاد میتوانست در صحنه انتخابات یک سبد رای حدود ۵۰ درصدی را به سبد رای اصولگرایان اضافه کند. در واقع همین ظرفیت ۵۰ درصدی آرای آقای احمدینژاد دلیل موفقیت سبد رای اصولگرایان بود.
گفتمان اصولگرایی دچار تناقضاتی در سالهای اخیر به ویژه بعد از برجام و توافقات جدید دولت یازدهم شده است، در عین حال که توان ارتباط گیری با تودههای مردم را ندارند.
زمانی که آقای حدادعادل صراحتا گفتند ما با جریان انحرافی مرزبندی داریم، ایشان به جامعه پیام داد که با احمدینژاد نیستیم. در واقع لیست بر اساس مرزبندی با دولت قبل چیده شد. وقتی فردی مثل خانم مرضیه وحید دستجردی بهعنوان چهره محوری لیست قرار میگیرد، نسبت ایشان با دولت قبل مشخص است. افراد زیاد دیگری در لیست بودند که به چهرههای ضداحمدینژادی معروف هستند. چهرههایی مثل توکلی و افراد دیگری از جنس ایشان در این لیست بودند. اتفاقا میخواهم بگویم که ظرفیت تقابل لیست تهران با آقای احمدینژاد خیلی بالا بود؛ آنقدر که وقتی این لیست را با لیست اصلاحطلبان در تهران مقایسه میکنید، متوجه میشوید که لیست اصلاحطلبان بسیار کمتر از اصولگرایان با دولت دهم تقابل دارد.
اگر اصولگرایان در انتخابات خودشان را ادامه راه دولت نهم و دهم نشان میدادند، بخش زیادی از آرای مستضعف را به سمت خودشان جلب میکردند. در حالیکه اصولگرایان در انتخابات هفتماسفند حتی نتوانست آرای تودههای مستضعف را به طرف خودش بکشد.
بسیاری از اعضای جبهه پایداری به آقای احمدینژاد و دولت قبل علاقه دارند؛ ولی پیوند سیاسی بین طرفین وجود ندارد. امروز آقای احمدینژاد با هیچ جریان سیاسی پیوند سیاسی ندارد و کار مشترکی ندارد.
قدرت رای ما در این دوره از انتخابات مشخص شد قدرت رای و تاثیرگذاری همیشه نیازمند حضور مستقیم نیست. گاهی وقتها نبودن در صحنه آثار خودش را نشان میدهد. کمااینکه پیروزی آقای روحانی در سال ۹۲ ناشی از غیبت حامیان آقای احمدینژاد در صحنه بود و نتایج انتخابات هفتم اسفند نیز موثر از همین غیبت است.
نخبگان سیاسی و انقلابی رفتهرفته به این نتیجه رسیدهاند که غیبت آقای احمدینژاد یک ضربه جدی برای انقلاب است. من فکر میکنم که اگر آگاهی در جامعه اتفاق بیفتد؛ زمینه برای حضور آقای احمدینژاد در کشور فراهم میشود.