در دو شماره گذشته، کلیاتی از روند معاینه‌های چشمی و مراحل انجام آن گفته شد. مواردی مانند گرفتن شرح حال، سنجش حدت بینایی، حرکات چشمی و تست پوشاندن چشم. در ادامه، به دیگر موارد پرداخته خواهد شد.

     ارزیابی مردمک: در این آزمایش یک منبع نورانی به چشم شما تابانده می‌شود تا واکنش مردمک به نور سنجیده شود.

     تست بررسی تطابق: هدف از انجام این آزمایش، سنجش توانایی چشمان شما برای تطابق است. چشم پزشک از شما می‌خواهد که به یک نقطه نزدیک نگاه کنید و سپس این هدف را تا بینی نزدیک و نزدیک‌تر می‌کند و از شما می‌خواهد اولین باری که آن را به صورت دو شئ می‌بینید، ذکر کنید.

     بررسی با SliLamp: در این تست از slilamp که بیومیکروسکوپ هم نامیده می‌شود، برای بررسی قسمت قدامی و خلفی چشم استفاده می‌شود. این میکروسکوپ اجزای چشم شما را چندین‌بار بزرگ‌تر کرده و از یک منبع نورانی استفاده می‌کند تا به وضوح اجزای چشم دیده شوند. تمام قسمت‌های چشم شما مانند مژه، پلک، قرنیه، ملتحمه، عنبیه، عدسی و اتاق قدامی به وسیله این دستگاه بررسی می‌شوند.

     تونومتری: این آزمایش برای اندازه‌گیری فشار داخل چشمی است. در این آزمایش ابتدا یک قطره بی‌حسی و سپس چند قطره از فلئورسئین (یک ماده رنگی زرد) به داخل چشم ریخته می‌شود ودر نهایت چشم‌پزشک یک دستگاه کوچک را به نام تونومتر به چشمان شما نزدیک می‌کند و روی قرنیه قرار می‌دهد و فشار چشم را اندازه‌گیری می‌کند. اگر فشار چشم شما بالاتر از حد طبیعی باشد، می‌تواند خطر ابتلا به گلوکوم را افزایش‌دهد. بعضی از چشم‌پزشکان ترجیح می‌دهند از روش غیرتماسی اندازه‌گیری فشار چشم که air puff نامیده می‌شود استفاده کنند.

     ارزیابی فوندوس با مردمک گشاد شده: معمولا این تست آخرین تستی است که در یک معاینه چشم پزشکی کامل انجام می‌شود. در این روش پزشک از قطره‌ای استفاده می‌کند که مردمک چشم شما را گشاد کرده و بنابراین پنجره‌ای را جلوی چشم او باز می‌کند که می‌تواند قسمت‌های داخلی‌تر چشمان شما را به خوبی بررسی کند. در این آزمایش او می‌تواند ویتره، عصب بینایی، ماکولا، شبکیه و عروق خونی را بررسی کند. کاهش نور فوندوسکوپ وضوح تصویر را برای چشم‌پزشک کم می‌کند، با این حال اگر نور این دستگاه شما را اذیت می‌کند، می‌توانید از پزشک خود بخواهید نور آن را کاهش‌دهد. این آزمایش یک قسمت اصلی و مهم از معاینات چشم پزشکی است که می‌تواند بسیاری از بیماری‌های چشمی را نشان دهد.

آزمایشات تکمیلی در صورت ضرورت:
     آزمایش تشخیص رنگ: اختلالات تشخیص رنگ به خصوص در آقایان شایع است. شایع‌ترین اختلال، عدم تشخیص دو رنگ سبز و قرمز از یکدیگر است. آزمایش استاندارد برای تشخیص این نوع اختلال استفاده از صفحات pseudoisochromatic است. این نوع صفحات، شکل‌های مختلفی مانند اعداد، حروف یا اشکال هندسی متفاوت دارند که به صورت نقطه‌نقطه بوده و در رنگ و درجه روشنی از زمینه زیرشان متفاوت هستند. به عنوان مثال، ممکن است که زمینه یکی از آنها نقطه‌های نارنجی و شکل اصلی به صورت نقطه‌های زیتونی‌رنگ باشد. برای یک فرد با تشخیص رنگ عادی، تفکیک این دو از هم به راحتی صورت می‌گیرد، اما برای فردی که dichromatic است ( یعنی کسی که دو رنگ قرمز و سبز را یکسان می‌بیند)، هیچ شکلی قابل تشخیص نیست.

     بررسی میدان بینایی: میدان بینایی محدوده‌ای از فضا است که با نگاه ثابت چشم در یک جهت، برای شخص قابل رویت است. کاربرد اصلی این تست برای تشخیص و پیگیری گلوکوم (آب سیاه) است. همچنین در تشخیص انواع بیماری‌های اعصاب چشم و راه‌های بینایی در مغز کمک کننده است.