 دکتر کای عزیز: من مدتی است که دچار انزال زودرس شده‌ام. موثرترین راه درمان این عارضه چیست؟
     پاسخ: انزال زودرس هنگامی رخ می‌دهد که مرد بیش‌ازحد سریع و بدون کنترل به اُرگاسم می‌رسد و انزال می‌کند. به‌عبارت‌دیگر، انزال پیش از هنگامی‌که مرد بخواهد رخ می‌دهد. چندین عامل ممکن است در این عارضه نقش داشته باشد. دیابت، مشکلات تیروئید یا التهاب پروستات از علل شایع انزال زودرس هستند. استرس، افسردگی و عوامل عاطفی هم ممکن است نقشی در این عارضه ایفا کنند؛ اما اغلب مردان دارای انزال زودرس سالم هستند. گاهی انزال زودرس به‌خودی‌خود برطرف می‌شود. یافتن راه‌های برای کاهش استرس یا سایر موضوعات روان‌شناختی ممکن است کمک کند. اگر انزال زودرس تداوم پیدا کند، ممکن است تکنیک‌های رفتاری، دارو یا هردوی آنها برای درمان به کار رود. یک پیشنهاد شروع درمان با رفتاردرمانی است. این روش ایمن و ساده است و در ۶۰ تا ۹۰ درصد بیماران موثر واقع می‌شود. روش‌هایی که در زیر می‌آیند ممکن است به‌تنهایی یا همراه هم به کار روند. بسیاری از افراد ممکن است از مشاوره درمانگر جنسی که تکنیک‌های رفتاردمانی را به آنان می‌آموزد سود می‌برند.

      روش «وقفه و چلاندن» موثرترین روش مورداستفاده است. هنگامی‌که احساس می‌کنند که در شرف انزال زودرس هستید، فعالیت جنسی را متوقف کنید. بعد شما یا همسرتان تنه آلت تناسلی را میان شست و دو انگشتش برای ۲۰ ثانیه می‌فشارد. بعد فشار رها می‌شود و فعالیت جنسی از سر گرفته می‌شود. این تکنیک به نحوی بدن را به آموختن به تاخیر انداختن انزال بدون چلاندن در موارد بعدی هدایت می‌کند.

      روش «شروع- توقف» خود را با کمک همسرتان به نزدیکی مرحله اُرگاسم برسانید. پیش از رسیدن اوج لذت جنسی، متوقف شوید، خودتان را آرمیده یا ریلکس کنید و بعد دوباره شروع کنید... این چرخه‌ها را تا زمانی که دیگر نتوانید از انزال جلوگیری کنید، ادامه دهید. هدف این است که بازشناسی هنگامی است که اُرگاسم در شرف وقوع است و ترمز کردن است.

      تمرینات کگل: زنان و مردان از این تمرینات برای درمان بی‌اختیاری اداری استفاده می‌کنند. این تمرینات همچنین ممکن به مردان دارای انزال زودرس کمک کند. شما می‌توانید عضلات لگنی با متوقف مردن جریان ادرار در میانه آن بشناسید. هنگامی‌که آموختید که این عضلات را کنترل کنید، به تمرین سفت کردن این عضلات در هنگام خالی بودن مثانه بپردازید. شما باید هر بار ۱۰ ثانیه این عضلات را سفت کنید و بعد برای ۱۰ ثانیه آنها را شل کنید و بعد این چرخه را برای ۱۰ بار، سه تا چهار بار در روز تکرار کنید.

     ازجمله داروهایی که برای درمان این عارضه به کار می‌روند، مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین (SSRI) به‌خصوص موثر هستند. این گروهی دارویی شامل داروهایی مانند سیتولوپرام (سلکسا) و فلوکستین (پروزاک) هستند. برخی از مردان فقط به یک SSRI پاسخ نمی‌دهند. در این موارد، ممکن است افزودن یک داروی درمان ناتوانی نعوظی مانند سیلدنافیل (ویاگرا)، واردنافیل (لویترا)، تادافیل (سیالیس) و آوانافیل (استندرا) ممکن است نتایج خوبی ایجاد کند.

     یک گزینه دیگر استعمال کرم‌های بی‌حسی روی آلت تناسلی است. این کرم‌ها حساسیت را کاهش می‌دهند و تحریکی را که شما در حین آمیزش جنسی احساس می‌کنند، پایین می‌آورند. برخی از کاندوم‌های «کنترل اوج لذت جنسی» یا «با کارکرد تاخیری» هم در بازار موجودند که مقدار کمی ماده بی‌حسی به آلت تناسلی منتقل می‌کنند. احتمالا یکی یا شمار بیشتری از این درمان‌ها مشکل شما را حل خواهد کرد.

 دکتر آنتونی کاموف، دانشکده پزشکی هاروارد
منبع: Harvard Health Letter