دی‌سدیم کلسیم ادتات را می‌توان به‌صورت داخل عضلانی یا وریدی، با دوز روزانه هزار میلی‌گرم به‌ازای هر مترمربع سطح بدن تجویز کرد. برای کاهش درد در محل تزریق، دوز عضلانی باید همراه با پروکائین با لیدوکائین، هر 8 تا 12 ساعت یکبار تزریق شود.

     تزریق داخل وریدی باید در سرم دکستروز 5 درصد یا نرمال سالین رقیق شود و برای کاهش عوارض ناخواسته، آن را آهسته تزریق کرد. درمان طی 5روز داده و سپس برای 2 تا 4 روز متوقف می‌شود. دوره دوم برای مدت 5 روز داده می‌شود. تعداد دفعات درمان براساس میزان سطح خونی سرب و نیز عوارض جانبی سرب‌زدایی مصرفی تعیین می‌شود.

     دی‌سدیم کلسیم ادتات، علاوه بر اتصال با سرب، نسبت به عنصر روی هم گرایش دارد. بنابراین، مصرف طولانی‌مدت این دارو، با کمبود روی همراه است.

     مشاهده شده که دی‌سدیم کلسیم ادتات باعث افزایش غلظت روی در سیستم اعصاب مرکزی و متعاقب آن انسفالوپاتی شود.

     پس از مصرف تک‌دوز دی‌سدیم کلسیم ادتات، سطح سرب در ادرار افزایش، سطح خونی آن کاهش و سطح آن در مغز به‌دلیل انتشار مجدد سرب از بافت‌های نرم به درون مغز، افزایش می‌یابد. مصرف آن به تنهایی در مبتلایان به انسفالوپاتی یا افراد با سطح خونی سرب بلاتر از 70 میکروگرم در دسی‌لیتر توصیه نمی‌شود.

     مطالعات نشان داده‌اند که درمان با دی‌مرکاپرول قبل از درمان با دی‌سدیم کلسیم ادتات، ممکن است خطر انسفالوپاتی مرتبط با دی‌سدیم کلسیم ادتات را کاهش دهد. در صورت ترکیب درمانی، سطح خونی سرب با سرعت بیشتری کاهش می‌یابد. ترکیب درمانی باعث افزایش عوارض جانبی، به‌خصوص افزایش سطح آنزیم‌های کبدی و استفراغ می‌شود.

     دوز ترکیب درمانی برای انسفالوپاتی حاد ناشی از سرب، 4میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن دی‌مرکاپرول داخل عضلانی هر 4 ساعت یکبار است. اولین دوز باید به تنهایی داده شود.

     با دوز دوم، دی‌سدیم کلسیم ادتات با دوز روزانه هزار میکروگرم به‌ازای هر مترمربع سطح بدن، هر 8 تا 12 ساعت یکبار به‌صورت داخل عضلانی یا تک‌دوز داخل وریدی طی 8 تا 12 ساعت، داده می‌شود. در موارد مسمومیت با شدت کمتر، دوز دی‌مرکاپرول را می‌توان به 3میکروگرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن کاهش داد.