روزنامه سپید | اخبار 12 | 20 آبان 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d1851
امروزه بحث در مورد ویتامین D و چالش‌های پیش‌روی آن و دوراهی‌هایی که در کار بالینی ایجاد می‌کند، موضوع روز است. سوال اصلی در این زمینه این است که آیا به‌طور روتین جمعیت عمومی از نظر کمبود ویتامین D غربالگری شوند یا خیر یا باید مصرف مکمل‌های ویتامین D با دوز بالا برای افراد مختلف توصیه شود؟ سوالاتی از این دست، مسائلی گیج‌کننده و آزاردهنده در کار بالینی هستند و بسیاری از پزشکان به دنبال راهنما در این زمینه می‌گردند.
در حال حاضر، به نظر می‌رسد ارتباط میان مطالعات مشاهده‌ای و کارآزمایی‌های بالینی تصادفی شده در مورد ویتامین D به‌طور روزافزونی قطع می‌شود. به‌طور مثال، مطالعات مشاهده‌ای نشان می‌دهند که ارتباط نسبتا پایداری میان کمبود ویتامین D در بدن و افزایش خطر بیماری‌های قلبی، سرطان، دیابت و بسیاری بیماری‌های مزمن دیگر وجود دارد، در حالی که کارآزمایی‌های بالینی تصادفی شده در زمینه مکمل‌های ویتامین D به‌طور کلی ناامیدکننده هستند. مطالعات مختلف و متعددی به این موضوع پرداخته‌اند، از جمله یک متاآنالیز از کارآزمایی‌های تصادفی شده مکمل‌های ویتامین D، حاکی از مزایای اندک آن در کاهش فشار خون (1) بوده است.
همچنین یک مطالعه در مورد مکمل‌های ویتامین D ارتباطی را میان این مکمل‌ها و افزایش قدرت عضلانی، توده استخوانی، یا حتی خطر افتادن نشان نداده است (2). اخیرا نیز یک کارآزمایی بالینی از مکمل‌های ویتامین D، با یا بدون کلسیم، هیچ منفعتی را برای بیماران در کاهش خطر آدنوم‌های کولورکتال نداشته است (3). این کارآزمایی آخر در نشریه New England Journa- of Medicine منتشر شده است.
موسسه پزشکی و کارگروه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده غربالگری روتین را برای کمبود ویتامین D تائید و پیشنهاد نمی‌کنند. آنها همچنین مصرف معتدل‌تر ویتامین D را پیشنهاد می‌کنند. به‌طور مثال، موسسه پزشکی توصیه می‌کند بزرگسالان 600 تا 800 واحد بین‌المللی ویتامین D در روز مصرف کنند. از سوی دیگر، مصرف بیشتر از 4000 واحد بین‌المللی را از این ویتامین در روز منع می‌کند. 4000 واحد بین‌المللی، بالاترین سطح دریافت قابل تحمل روزانه است.
به هر حال، مهم است که به یاد داشته باشیم، توصیه‌های منتشر شده برای جمعیت عمومی سالم است و نباید مانعی باشد برای تصمیم‌گیری‌های شخصی پزشکان برای افرادی که ممکن است بیماری خاص یا عامل خطری داشته باشند و از غربالگری هدفمند کمبود ویتامین D یا مصرف مکمل‌های با دوز بالا سود می‌برند. به‌طور مثال، افراد مبتلا به سندرم‌های سوء‌جذب یا بیمارانی که داروهایی مصرف می‌کنند که با متابولیسم ویتامین D تداخل پیدا می‌کنند (مانند گلوکوکورتیکوئیدها، داروهای ضدصرع، داروهای ضد سل). بنابراین، همیشه باید تصمیم‌گیری‌های شخصی در زمینه غربالگری کمبود ویتامین D در بیمارانی که مشکلات خاص سلامت یا عوامل خطر اختصاصی دارند یا حتی درمان با دوزهای بالای ویتامین D که ممکن است بیشتر از 4000 واحد در روز شود، کامل شوند. از سوی دیگر، این نتایج باید منتشر شوند، زیرا به دیگر پزشکان هم کمک می‌کنند که همیشه اطلاعات به روزی داشته باشند.
منبع: Medscape
1) Beveridge LA, Struthers AD, Kha- F, eal. DPRESSURE Collaboration. Effecof vitami- D supplementatio- o- blood pressure: a systematic review and meta-analysis incorporating individua- patiendata. JAMA Inter- Med. 2015;175:745754.
2. Hanse- KE, Johnso- RE, Chambers KR, eal. Treatmenof vitami- D insufficiency i- postmenopausa- women: a randomized clinica- trial. JAMA Inter- Med. 2015;175:16121621.
3. Baro- JA, Barry EL, MotLA, eal. A tria- of calcium and vitami- D for the preventio- of colorecta- adenomas. N Eng- J Med. 2015;373:15191530.
