روزنامه سپید | اخبار 8 | 31 تیر 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d17854
مبتلایان به ایدز ممکن است به عفونت‌های ویروسی چشم نظیر ویروس هرپس سیمپلکس، ویروس واریسلا زوستر، سایتومگالوویروس و مولوسکوم کونتاژیوزوم مبتلا شوند. مولوسکوم کونتاژیوزوم هم در بیماران با ایمنی سرکوب شده و هم در افراد با ایمنی طبیعی رخ می‌دهد. هرچند که در مبتلایان به ایدز، ضایعات پلک و ملتحمه این عفونت شایع‌تر است؛ همچنین، اندازه و تعداد آنها بیشتر است. به علاوه، این قبیل عفونت‌ها معمولا در افراد آلوده به ویروس HIV به درمان مقاوم‌ترند. مولوسکوم کونتاژیوزوم با ندول‌های شبیه به زگیل که معمولا صورتی رنگ پریده (رو به سفید) هستند، مشخص می‌شود درمان‌های دارویی متعددی برای مولوسکوم کونتاژیوزوم مطرح‌اند؛ زیرا حتی بعد از درمان، ضایعات ممکن است مجددا ظاهر شوند. پس از شروع درمان با داروهای ضدرتروویروس و برگشت عملکرد طبیعی سیستم ایمنی فرد، ضایعات اغلب خودبخود برطرف می‌شوند. عفونت سایتومگالوویروس معمولا در بیماران با سیستم ایمنی طبیعی بدون علامت باقی می‌ماند؛ اما رتینیت سایتومگالوویروسی از جمله عفونت‌های فرصت‌طلب چشمی شایع در مبتلایان به ایدز است. بروز رتینیت سایتومگالوویروسی به دنبال ورود داروهای ضدرتروویروس به بازارهای دارویی دنیا به میزان قابل‌توجهی کاهش یافته است.
اما هنوز هم در بیماران با تعداد CD4 اندک و ایدز پیشرفته تهدیدی جدی است. رتینیت سایتومگالوویروسی در یکی از 3 شکل زیر تظاهر می‌کند: «هموراژیک،گرانولار یا پری وسکولار. بیماران با رتینیت سایتومگالوویروسی معمولا تاری تدریجی دید و نیز مگس‌پرانی در میدان دید را گزارش می‌کنند. رتینیت سایتومگالوویروسی در بیماران با شمارش CD4 کمتر از 50 سلول در هر میکرولیتر شایع‌تر است و در بیماران با شمار CD4 بیشتر از 100 سلول در هر میکرولیتر به ندرت دیده می‌شود. گزینه‌های درمانی مطرح برای این بیماری عبارتند از داروهای ضدویروس نظیر فوسکارنت و گان سیکلوویر در اشکال خوراکی، وریدی و تزریق داخل ویتره. عفونت اولیه واریسلا زوستر موجب آبله مرغان می‌شود که در اعصاب حسی نهفته مانده و در صورت فعال شدن مجدد، موجب هرپس زوستر (زونا) می‌شود. اگر ویروس واریسلا زوستر در بخش چشمی عصب‌تری ژمینال مجددا فعال شود، موجب هرپس زوستر افتالمیکوس می‌شود. هرپس زوستر افتالمیکوس یک تظاهر نادر ویروس واریسلا زوستر، حتی در مبتلایان به ایدز محسوب می‌شود؛ اما ممکن است، اولین علامت عفونت ایدز نیز باشد. هرپس زوستر افتالمیکوس ممکن است عوارض مختلفی برجای گذارد (از کراتیت زوستری و یووئیت گرفته تا نکروز حاد شبکیه و کراتیت محیطی اولسراتیو). برخلاف بیماران با عملکرد ایمنی طبیعی، در مبتلایان به ایدز درگیرهای قرنیه شایع‌تر است. ضایعات هرپس زوستر افتالمیکوس در مسیر درماتوم عصب‌تری ژمینال به صورت بثورات کهیری- تاولی تظاهر می‌کند. هرپس زوستر افتالمیکوس در مبتلایان به ایدز نیاز به شروع درمان و سپس درمان نگه دارنده برای پیشگیری از عود بیماری دارد. حتی در صورت موفقیت درمان هرپس زوستر افتالمیکوس و سایر تظاهرات ویروس واریسلا زوستر، بیمار ممکن است نورآلژی پس از هرپس را تجربه کند که این عارضه در بیماران با ضعف عملکرد سیستم ایمنی، به مراتب شدیدتر از افراد سالم است.
