محققان به تازگی پروتئینی را کشف کرده‌اند که به‌وسیله ژن GPC1 (موجود روی اگزوم‌های سرطان) رمزنگاری شده و می‌تواند به عنوان یک ابزار تشخیصی غیرتهاجمی و غربالگری برای تشخیص زودهنگام سرطان پانکراس مورد استفاده قرار گیرد.

     در این مطالعه که نتایج آن در آخرین شماره Nature، بوسیله محققان مرکز سرطان MD Anderso- در تگزاس آمریکا منتشر شده، پژوهشگران اگزوم‌های غنی از GPC1 در گردش را که به نام GPC1+ crExos خوانده می‌شوند، با استفاده از روش فلوسیتومتری، از خون بیماران مبتلا به سرطان پانکراس جدا کرده‌اند. محققان دریافتند که GPC1+ crExos در خون بیماران مبتلا به سرطان پانکراس، با حساسیت و اختصاصیت قطعی، به‌طور مشخص این بیماران را از افراد سالم یا مبتلایان به بیماری خوش‌خیم پانکراس جدا می‌کند. علاوه براین، مطالعه نشان داد که سطح GPC1+ crExos به‌طور قابل توجهی در بیمارانی که تحت جراحی برداشت بافت سرطانی قرار می‌گیرند، کمتر می‌شود. یکی از محققان این مطالعه معتقد است: «GPC1+ crExos می‌تواند در نمونه‌های خونی که از 30 سال پیش در فریزر نگهداری می‌شوند، تشخیص داده شده و جدا شوند، برخلاف سلول‌های توموری در گردش که به مقدار زیادی خون تازه نیاز دارند. DNA، RNA و پروتئین‌ها می‌توانند از اگزوزوم‌های سرطان در نمونه‌های نگهداری شده جدا شوند و برای بررسی‌های ژنتیکی و بیولوژیکی بیشتر مورد استفاده قرار گیرند. بنابراین، اگزوزوم‌های سرطان تنها یک بیومارکر نیستند، بلکه جدا کردن آنها می‌تواند گنجینه‌ای را از اطلاعات خاص مربوط به سرطان در اختیار محققان قرار دهد.» محققان در این مطالعه، بررسی‌هایی را در موش برای تعیین ارزش GPC1+ crExos به عنوان بیومارکر غربالگری انجام داده‌اند. آنها دریافتند که علی‌رغم نتایج منفی به دست آمده از غربالگری MRI، وجود GPC1+ crExos به‌طور قابل اعتمادی، ضایعات اینترااپیتلیال پانکراس را در موش تشخیص می‌دهد.

Cancer Network