روزنامه سپید | اخبار 9 | 19 آبان 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d1712
بیمارستان جواهری یک بیمارستان کوچک و سانتر تخصصی زنان است. ویژگی اصلی این بیمارستان را می‌توان تعداد کم پرسنل آن دانست. برای مثال هر‌بار که نیرویی از اینجا رفته، به جای او نیروی جدیدی گرفته‌نشده‌است. تعداد کم پرستاران در مقایسه با دیگر بیمارستان‌ها، مسئولیت آن‌ها را نسبت به بیمار بیشتر می‌کند. همین موضوع باعث شده تا درآمد بیمارستان کاهش یابد و برای جبران این کاهش درآمد از پرستار کار بیشتری بخواهند. این در حالی‌است که پرستار نباید درآمد را به‌وجود‌آورد و نمی‌تواند کار آشپز و کارگر را جبران کند.
علاوه بر این، اینجا بیمارستان کوچکی است و تعداد بیمار در آن کم‌تر و محدودتر است. برای همین معمولا بیمارها به این دلیل از واحد پرستاری راضی هستند و معتقدند رسیدگی به بیمار در سطح بالایی قرار‌دارد. باتوجه به انرژی‌ای که پرستاران می‌گذارند، این بزرگترین دستاورد ما در این سال‌ها است. از‌سویی دیگر همه پرستاران بیمارستان جواهری باسابقه‌اند و بیش از 15 سال است در این شغل به‌فعالیت‌می‌پردازند. در‌حالی که نیروی جوان انعطاف بیشتری دارد که مطالبات نیروی با سن‌و‌سال بیشتر است و مقاومت بیشتری هم برای این مطالبات می‌کند با وجود این انتقادات، اعضای خانواده بیمارستان جواهری با یکدیگر متحد‌ند و به‌خوبی کار‌می‌کنند.
در کنار مطالبه‌های خرد، حق و حقوق ما هم مانند همه دیگر پرستاران جامعه آنگونه که باید و شاید پرداخت‌نشده‌است. برای همین معمولا هر انتقاد عمومی از سوی پرستاران وجود داشته‌باشد در بیمارستان جواهری هم مطرح است. علاوه بر‌این، بزرگترین مشکل ما این است که بیمه ما را به اشتباه با عنوان بیمه کارمندی رد‌کرده‌اند. به‌زبان دیگر پرستاران بیمارستان جواهری برخلاف بقیه بیمارستان‌ها نمی‌توانند با 20 سال سابقه بازنشسته شوند. باوجود اینکه این موضوع برایمان به بزرگترین معضل تبدیل‌شده، حقوق معوقه‌ای تا به‌حال شکل نگرفته‌است. با این‌حال میزان حقوقمان با دیگر بیمارستان‌ها، حتی بیمارستان‌های زیر مجموعه دانشگاه آزاد (مانند بیمارستان بوعلی) برابر نیست. علت آن هم بالا‌تر بودن میزان ضریب اشغال تخت در نقاط دیگر است.
پرستاران از این موضوع ناراحت می‌شوند چراکه اگر تعداد تخت‌ها بیشتر بود ما هم بیشتر کار می‌کردیم. علاوه‌بر حقوق از لحاظ تجهیزات هم ما از دیگر بیمارستان‌های زیر نظر دانشگاه عقب‌تر هستیم. همین باعث‌شده تا تعداد بیماران بیمارستان جواهری نیز افزایش نیابد. برای مثال بیمارستان بوعلی طب اورژانس و پزشک داخلی مقیم دارند اما این جا چنین نقشی معرفی نشده‌است. همین باعث می‌شود تا پرستاران هم امنیت شغلی نداشته‌باشند و مدام نگران تعطیلی اینجا باشند. برای همین بزرگترین کمک تغییر نگاه مسئولان دانشگاه به بیمارستان جواهری است. به‌عقیده من بزرگترین کمکی که به روند درمان باید بشود، اعتبار‌بخشی به مجموعه است اما در این بیمارستان ما بیشتر درگیر کاغذ هستیم تا درمان. بیمارستان در حال حاضر دارای CCU است و می تواند به آنژیوگرافی هم مجهز شود. مسئولان این مجموعه می‌توانند به جامعه نگاه کنند و با توجه به خواسته‌های آن‌ها درمانگاه را مجهز کنند. برای مثال، درمان نازایی یا جراحی پلاستیک این روز‌ها برای مردم اهمیت پیدا‌کرده‌است. وقتی بیمارستان پزشک متخصصش را دارد می‌تواند این بخش‌ها را هم راه بیاندازد.
یکی دیگر از خصوصیات بیمارستان جواهری حضور اعضای هیات‌علمی به عنوان تیم درمان است. این موضوع خوبی‌ها و بدی‌هایی به‌همراه دارد. برای مثال پزشک تازه‌کار معمولا با عشق بیشتری کار‌می‌کند این درحالی‌است که درمان‌های ساده برای اعضای هیات‌علمی افت دارد.
مریم جهان بیگلو-مترون بیمارستان جواهری
