رمان «با عشقی بزرگ» نوشته آلبا د سس پدس که به دلیل مرگ نویسنده‌اش، اثری ناتمام است با ترجمه بهمن فرزانه توسط نشر ققنوس به چاپ دوم رسید. این نویسنده طرح اولیه این کتاب را در سال ۱۹۳۹ با عنوان «رمان کوبایی» نوشت، ولی نوشتن آن را در دهه ۷۰ آغاز کرد و عنوانش را «جزیره» گذاشت. در سال ۱۹۷۷ در ملاقاتی با فیدل کاسترو در کوبا، از او سوال کرد چطور توانسته در مدتی کوتاه، آن همه کار مفید برای کوبا کند؟ کاسترو هم در جوابش گفت: «با عشقی بزرگ!» آلبا نیز از این جمله الهام گرفت و عنوان رمانش را «با عشقی بزرگ» گذاشت. اما این کتاب به دلیل مرگ ناگهانی نویسنده، ناتمام ماند. در قسمتی از این کتاب می‌خوانیم: «من از حرفش چیزی سر در نیاوردم. آن وقت او برایم توضیح داد که این مسئله‌ای است که در اخبار آن زمان و کتاب‌های تاریخ هرگز به آن اشاره‌ای نشده است. چیزهایی را که همیشه اسپانیایی‌ها نوشته بودند. ولی ظاهرا هاتووی قبل از مرگ خود فریاد کشیده بود: «ما با طوفان برمی‌گردیم و از میان تنه درخت نخل بیرون می‌زنیم.» آن وقت اسپانیایی‌ها که علیه آن سرخپوستان صلح جو آن همه خونخواری از خود نشان داده بودند، می‌ترسیدند که آنها واقعا برگردند. برای همین وقتی بادهای شدید درختان نخل را تکان می‌داد، اسپانیایی‌ها سرخپوستانی پابرهنه را می‌دیدند که مسلح پیش می‌آیند. الیزئو گفت: «هیچ کس در این مورد حرفی نمی‌زند. اما به صورت‌های دیگری جسته گریخته به آن اشاره می شود.» و بعد به سرش انگشت زد که یعنی «من خودم می‌دانم.» آن پیام‌ها را از زبان برگ‌ها درک می‌کرد. من گفتم که شاید لرزش برگ‌ها دارند خطر دیگری را اخطار می‌کنند: طوفان.» چاپ دوم این کتاب با ۱۱۲ صفحه مصور، شمارگان ۸۸۰ نسخه و قیمت ۶۰ هزار ریال منتشر شده است.