روزنامه سپید | اخبار 8 | 19 آبان 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d1693
دستگاه مترشحه داخلی یا سامانه درون ریز یا همان سیستم اندوکرین شامل غدد یا بافت هایی است که ترشحات تحریک کننده غدد یا بافت های دیگر را به درون خون تراوش می‌کنند. سیستم اندوکرین مواد خاصی به نام هورمون ترشح می‌کند. تومورهای نوروآندوکرین نیز، مجموعه‌ای از تومورها هستند که در قسمت‌های مختلف دستگاه گوارش مانند معده، روده بزرگ و کوچک، رکتوم و پانکراس دیده می‌شوند و تشخیص آنان هم بسیار چالش‌برانگیز است. با این حال همانگونه که تشخیص بهتر شده است، تعداد بیماران مبتلا به این تومورها هم در دو دهه گذشته افزایش داشته است و سالانه حدود هزار نفر در کشور به تومورهای نوروآندوکرین مبتلا می‌شوند. در انستیتو کانسر هم به طور روزافزونی موارد گزارش تومورهای نورواندوکرین مشاهده می شود. پیچیدگی تومورهای نورواندوکرین از نقطه نظر تنوع تظاهرات بالینی، مرحله و درجه بدخیمی و امکان بالقوه استفاده از مارکرها جهت تعیین رفتار بیولوژیک و طول عمر بیماران در پژوهش‌های بسیاری مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی شیوع بیمارستانی این تومورها ، منشا اولیه تومور و بررسی میزان تطابق تشخیص پاتولوژی و ایمونوهیستوشیمی با یکدیگر و توانایی این مارکرها در کنار مشخصات اولیه و سیربالینی در پیش آگهی بیماری نشان داده است که در کشور نیاز به نگاه همه جانبه به این نوع تومور باید صورت بگیرد. چیزی که جای نگرانی دارد، این است که علیرغم افزایش بیماران، پیشرفت درمان این بیماری به آن اندازه نبوده است و تفاوت جدی در بهبودی درمان در دو دهه گذشته حاصل نشده است. بنابراین مجموعه جراحی و متخصصین حوزه باید یک گام در زمینه تحقیق و بهبود سطح کیفی بردارند. در تومورهایی که لوده‌ای هستند و در گرید یک یا دو قرار دارند، درمان ما براساس رفتار بیماری است. در بسیاری از موارد که روند بیماری به آهستگی انجام میشود،گاهی لازم است بیمار تنها معاینه شود و اقدامی بیشتر از آن صورت نگیرد. در تومورهایی که کارکردی هستند و از خود ترشحاتی در بدن برجا می‌گذارند که باعث پخش و گسترش تومور میشود، درمان دوم ما با داروهای اینترپرون است اما به علت عوارض جانبی آن، هیچگاه درمان اول ما به حساب نمی‌آید. در تمام مواردی نیز که تومورها کارکردی هستند، این دارو مصرف میشود و مشکلی ندارد. اما باید در نظر داشته باشیم تغییر خاصی در اندازه تومور با مصرف این دارو اتفاق نمی‌افتد و نباید پس از تجویز آن انتظار داشته باشیم در ام‌آرآی بیمار تغییر چشمی در تومور مشاهده شود. چرا که روند درمان کند خواهد بود. در درمان بیماران با تومورهای غیرکارکردی هم همین داروها به عنوان خط اول درمان مورد نظر هستند.
