پایش ساده‌تر قند خون برای بیماران دیابتی
نسل جدید از وسایل الکترونیکی به بازار آمده‌اند که وعده اندازه‌گیری آسان‌تر قند خون را برای افراد دارای دیابت می‌دهند و با انجام این کار احتمال این را که بیماری در زمان طولانی به عوارض درازمدت منتهی شود، کاهش می‌دهند.
این وسایل با تکیه بر پیشرفت‌های مخابرات از راه دور، نانوتکنولوژی و الگوریتم‌های نرم‌افزاری پیش بینی‌کننده قصد دارند، شیوه اندازه‌گیری روزانه قند خون را تغییر دهند؛ هنوز اغلب بیماران آن را به طور دستی با گرفتن نمونه خون و با سوراخ کردن انگشت و گرفتن خون انجام می‌دهند که تکنیک پرزحمت و گاهی دردناک برای اندازه‌گیری قندخون است.
برخی از بیماران دیابتی مجبورند تا 10 بار در روز انگشت‌شان را سوراخ کنند تا میزان قند خونشان را تحت‌نظر داشته باشند. اما پزشکان می‌گویند، اندازه‌گیری قند با خون‌گرفتن از انگشت فقط یک میزان مقطعی از قندخون را نشان می‌دهد، اما نمی‌تواننند معلوم کنند که آیا قند خون در حالت پایین یا بالا رفتن و رسیدن به سطوح بالقوه خطرناک است.
در مقابل، وسایل بیسیم جدید به دنبال راه‌های جدیدی هستند که روش‌های غیرتهاجمی اندازه‌گیری قند خون در سراسر روز را در اختیار بگذارند، برای مثال، آنالیز اشک‌های بیماران.
برایان اوتیس، استاد سابق مهندسی برق، طرحی را برای شرکت گوگل سرپرستی می‌کند که میزان قند را در اشک اندازه‌گیری می‌کند.
اوتیس می‌گوید گروه او از پیشرفت‌ها در ریزتراشه‌های کامپیوتری که هر سال کوچک‌تر و سریع‌تر می‌شوند، استفاده کرده‌اند تا دستگاهی با یک حسگر مینیاتوری گلوکز، یک آنتن بیسیم و سایر ویژگی‌ها بسازند.
اوتیس می‌گوید: «یکی از بزرگترین چالش‌های بر سر راه او ساختن باتری‌هایی به حد کافی قدرتمند بود که داده‌های گلوکز را هر ثانیه ضبط کنند.» او می‌گوید: «اکنون اطمینان دارد که مسئله مصرف نیرو را حل کرده‌اند، گرچه درباره چگونگی این کار اظهارنظری نمی‌کند.» این سخت‌افزار برای کسی که آن را به چشم زده نامرئی است، زیرا بر روی عنبیه و مردمک قرار می‌گیرد.
گوگل نیز با همکاری شرکت سوئیسی مراقبت‌های چشمی آلون که شعبه از شرکت نوارتریس ای جی است، درحال ساخت این فراورده است. آلون کخه مجوز این تکنولوژی از گوگل گرفته است، مسئول پیگیری برای گرفتن تاییدیه قانونی این محصول و تولید آن پس از کسب تایید است.
سخنگوی نوارتریس می‌گوید: «این لنز هوشمند هنوز در مراحل بسیار اولیه تولید است، اما ممکن است در طول چند سال در اختیار بیماران قرار گیرد.»
بزرگترین پیشرفت در ردگیری گلوگز در سال‌های اخیر وسایل پوشیدنی به نام پایشگرهای مداوم گلوکز یا CGMها بوده است. این وسایل برای نخستین بار حدود یک دهه پیش به بازار آمد، اما پزشکان می‌گویند، به علت مشکل بودن استفاده از آنها و غیرقابل‌اعتماد بودن با مقاومت روبرو شدند. اما در شرکت دکس‌کام در سان‌دیه‌گو در سال 2012 یک وسیله CGM را به بازار فرستاد که دقت آن بسیار بهبود یافته بود و به این ترتیب افزایش فراوانی در استفاده از آن به‌وسیله بیماران به وجود آمد.
امروزه CGMها به‌وسیله حدود 15 درصد از بیماران مبتلا به دیابت نوع یک در آمریکا استفاده می‌شوند، در حالی‌که این میزان چند سال پیش فقط 6 درصد بود.