آزمایش‌های تشخیصی: تست‌های آزمایشگاهی یا روش‌های معاینه خاصی به منظور تشخیص نشانگان پیش از قاعدگی وجود ندارد. پزشک یکسری علائم تکرارشونده را در پیش از دوران قاعدگی به نشانگان پیش از قاعدگی نسبت می‌دهد. پزشک از شما می‌خواهد که الگوی علائم پیش از قاعدگی‌تان را ثبت کنید.

     بایستی علائم خود را به صورت منظم یادداشت کنید. علائم و نشانه‌های خود را در یک تقویم و یا دفترچه یادداشت (به مدت حداقل دو سیکل قاعدگی) ثبت کنید. روزی را که اولین علائم نشانگان ظاهر می‌شوند و روزی را که علائم ناپدید می‌شوند، یادداشت کنید. همچنین اولین و آخرین روز پریود خود را نیز علامت بزنید.

     بایستی پرسشنامه‌ای را تکمیل کنید. این پرسشنامه باید در اولین روز پریود تکمیل شود. سوالات آن مربوط به هر نوع علائم تجربه شده در طول دو هفته قبل توسط شما است. این پرسشنامه به پزشک درتشخیص میزان کارآمدی ارزیابی‌های آتی در شما کمک خواهد کرد.

     درمان دارویی: پزشک یک یا چند دارو را برای نشانگان پیش از قاعدگی تجویز خواهد کرد. میزان موفقیت درمان در کاهش علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است. معمولا داروهای تجویزی در نشانگان پیش از قاعدگی عبارتند از :

     داروهای ضد افسردگی: داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین که شامل فلوکستین (پروزاک، سارافم)، پاروکستین (پاکسین)، سرتالین (زلفت) و... هستند، در کاهش علائمی مانند خستگی، ولع غذایی و مشکلات خواب موفق بوده‌اند و جزء اولین انتخاب‌های دارویی در درمان نشانگان پیش از قاعدگی شدید یا هستند. به طور کلی این داروها باید به صورت روزانه دریافت شوند. ولیکن در برخی زنان استفاده از این دارو به استفاده در دو هفته پبش از شروع قاعدگی محدود می‌شود.

     داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی: نمونه‌های این دسته دارویی شامل ایبوپروفن (ادویل، مترین و...) یا ناپروکسن سدیم هستند. دریافت این نوع داروها در اولین لحظات قاعدگی منجر به تسکین درد پستان‌ها و کرامپ‌های عضلانی می‌شود.

     دیورتیک‌ها (داروهای ادرارآور): زمانی‌که فعالیت ورزشی و محدودیت دریافت نمک در کاهش وزن وکاهش ورم و نفخ ناشی از نشانگان پیش از قاعدگی موثر واقع نمی‌شوند، دریافت دیورتیک‌ها منجر به دفع آب اضافی از طریق کلیه‌ها می‌شود. اسپیرونولاکتون (آلداکتون) یک داروی دیورتیک است که در تسکین برخی از علائم ناشی از این نشانگان استفاده می‌شود.

     داروی ضدبارداری خوراکی: این نوع از داروهای تجویزی منجر به توقف تخمک‌گذاری و تثبیت نوسانات هورمونی می‌شوند که به موجب آنها علائم نشانگان پیش از قاعدگی تخفیف می‌یابند. «یاز» که نوعی داروی پیشگیری از بارداری حاوی پروژسترون است، مشابه اسپیرونولاکتون عمل کرده و نشان داده شده که موثرتر از داروهای ضدبارداری معمول در کاهش علائم روانی و جسمانی این نشانگان عمل می‌کند.

     مدروکسی پروژسترون استات: در موارد شدید نشانگان پیش از قاعدگی، تزریق این دارو منجر به توقف کوتاه مدت تخمک‌گذاری می‌شود. به هرجهت این داروی تزریقی ممکن است منجر به تشدید برخی علائم و نشانه‌های شود، علائمی مانند افزایش اشتها، افزایش وزن، سردرد و افسردگی.

     درمان‌های جایگزین: دراین قسمت به اثرگذاری برخی از معمول‌ترین درمان‌ها و مکمل‌های درمانی تسکین‌دهنده علائم نشانگان پیش از قاعدگی می‌پردازیم:

     کلسیم: دریافت روزانه 1200 میلی‌گرم کلسیم از طریق رژیم غذایی یا دریافت مکمل کلسیم مانند کربنات‌کلسیم جویدنی، علائم روحی و جسمانی نشانگان پیش از قاعدگی را کاهش می‌دهد. مصرف طولانی‌مدت و منظم کربنات‌کلسیم خطر ابتلا به پوکی استخوان را نیز کاهش می‌دهد.

     منیزیم: دریافت روزانه 400 میلی‌گرم مکمل منیزیم کمک به کاهش احتباس آب، درد پستان‌ها و نفخ در زنان مبتلا به نشانگان پیش از قاعدگی می‌کند.
ویتامین B6: دوز روزانه 50 تا 100 میلی‌گرم ویتامین B6 در بهبود علائم این نشانگان کمک‌کننده است.

     ویتامین E: دریافت روزانه 400 واحد بین‌المللی از این ویتامین تسکین دهنده علائم است. مکانیسم چنین اثری از طریق کاهش تولید پروستاگلاندین‌هاست.پروستاگلاندین‌ها، شبه‌هورمون‌هایی هستند که منجر به گرفتگی عضلانی و درد در پستان‌ها می‌شوند.

     گیاه درمانی: برخی از زنان کاهش علائم خود را با مصرف برخی گیاهان گزارش کرده‌اند. البته تعداد کمی از مطالعات علمی اثرگذاری گیاهان دارویی را در کاهش علائم نشانگان پیش از قاعدگی ثابت کرده‌اند. سازمان غذا و داروی آمریکا نیز لیستی از این نوع گیاهان تنظیم نکرده، بدین معنا که ایمنی و اثرگذاری آنها به ثبت نرسیده است.

     کرم‌های طبیعی پروژسترون: این نوع کرم‌ها از لوبیای سویا و تاک وحشی گرفته می‌شوند. برخی از زنان کاهش علائم خود را با استفاده از این کرم‌ها گزارش کرده‌اند. مطالعات علمی اثرگذاری این نوع کرم‌ها را ثابت نکرده‌اند. ادامه دارد...

منبع: UpToDate