روزنامه سپید | اخبار 8 | 02 اسفند 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d15848
بیمارانی که لازم است تحت عمل جراحی غیرقلبی قرار بگیرند، از متخصصان قلب و عروق مشاوره میخواهند که چه بیمارانی باید مورد بررسیهای غیر تهاجمی قبل از عمل قرار بگیرند، چه بیمارانی ممکن است در حین عمل دچار مشکل قلبی شوند و اگر بیماری مشکل قلبی دارد و باید تحت عمل جراحی قرار بگیرد باید چه تمهیداتی را در مورد او در نظر گرفت. چه درمانها و مراقبتهایی باید انجام شود. در این زمینه طبقهبندیهایی وجود دارد. اگر بیماری لازم باشد تحت عمل جراحی اورژانسی قرار بگیرد به ویژه اگر لازم باشد در کمتر از 6 ساعت تحت عمل قرار بگیرد، دیگر امکان انجام بررسیهای مانند آنژیوگرافی و اسکن قلب وجود ندارد و تنها میتوان داروهای قلبی و مراقبتهای دارویی را برای بیمار انجام داد.
دسته دوم بیمارانی هستند که میخواهند تحت عمل جراحی قرار بگیرند، عمل جراحی آنها اورژانس نیست اما مشکل حاد قلبی دارند، برای مثال نامنظمی آریتمی در ضربان قلب دارند یا در ادم ریه هستند یا حمله حاد قلبی دارند و باید تحت عمل جراحی قرار بگیرند. در این شرایط امکان انجام عمل جراحی وجود نداشته و باید مورد مداخلههای قلبی قرار بگیرند.
دسته سوم بیمارانی هستند که نه عمل جراحی اورژانسی دارند و نه مشکل حاد قلبی. در این موارد بر اساس میزان فعالیتی که بیمار دارد، بر اساس سابقه بیماران قلبی، سابقه بیماری کلیوی یا سکته مغزی و بر اساس نوع عمل تقسیم بندی میشوند. ما تلاش میکنیم بر اساس آخرین راهنماهایی که انجمن قلب آمریکا و اروپا در زمینه عملهای جراحی غیر قلبی دارند، عمل کنیم. انجام طبقهبندیها موجب میشود میزان بستری شدن و اقدامات بیمارستانی کاهش پیدا کند. از تستهای تشخیصی غیرضروری برای بیمار اجتناب شود. این موجب صرفهجویی در هزینه برای بیمار است و هم بیمار به شکل بهتری اداره میشود. یعنی از طبقهبندی کردن بیمار جراح، متخصص بیهوشی و بیمار سود میبرند و در مجموع موجب بهینه شدن روشهای تشخیصی و درمانی بیمارانی میشود که میخواهند تحت عمل جراحی غیر قلبی قرار بگیرند. این طبقهبندی معمولا با مشاوره متخصص قلب انجام میشودو جراح و متخصص بیهوشی توصیهها را به کار میگیرند.