نتایج تحقیقاتی که در نشریه LanceOncology به چاپ رسیده، حاکی از آن است که هرچه زنان به مدت طولانی‌تری از قرص‌های ضدبارداری استفاده کنند، خطر سرطان آندومتر در آنها بیشتر کاهش می‌یابد. این مطالعه تخمین می‌زند قرص‌های ضدبارداری از بروز 200 هزار مورد سرطان آندومتر در دوره بیش از 10 سال جلوگیری می‌کنند.

     برای هر دوره 5 ساله مصرف قرص‌های ضدبارداری، خطر سرطان آندومتر تا 24 درصد کاهش می‌یابد و اثر این کاهش خطر به مدت بیش از 30 سال پس از قطع مصرف این دسته از داروها نیز باقی می‌ماند.

     محققان در این مطالعه تخمین‌هایی را از میزان بروز سرطان آندومتر در زنان کشورهای با درآمد بالا زدند. برای زنانی که اصلا از قرص‌های ضدبارداری استفاده نکرده بودند، تخمین زده می‌شود 3/2 مورد در هر 100 نفر قبل از سن 75 سالگی به سرطان آندومتر مبتلا شوند. این میزان بروز سرطان در میان زنانی که به مدت 10 سال مصرف کننده قرص‌های ضدبارداری بوده‌اند، 3/1 در هر 100 نفر خواهد بود. اگر زنی قرص‌های ضدبارداری را به مدت 15 سال مصرف کرده باشد، این خطر به 1 مورد در هر 100 نفر خواهد رسید.

     مشابه این میزان کاهش خطر در میان زنانی که ضدبارداری‌های خوراکی هورمونی را در سال‌های 1960 تا 1980 مصرف کرده بودند، دیده می‌شود، حتی با این تصور که سطح استروژن این قرص‌ها در آن سال‌ها بیشتر بوده است. مطالعه‌های قبلی نیز نشان داده بودند که قرص‌های ضدبارداری می‌توانند خطر سرطان آندومتر را در زنانی که مصرف‌کننده کنونی این قرص‌ها هستند، کاهش دهند. اما این دو سوال که چه مدت پس از قطع مصرف داروها، اثرات مثبت آنها باقی می‌مانند و چه عوامل خطر دیگری روی این میزان خطر تاثیر دارند، بدون پاسخ مانده است.

     آنالیز جدید که به‌وسیله یک گروه مشترک انجام شده، پیشنهاد می‌کند هرچه مدت زمان استفاده از این داروها بیشتر باشد، میزان کاهش خطر بیشتر خواهد بود. در این مطالعه، محققان دانشگاه آکسفورد انگلیس، داده‌های 27 هزار و 276 زن مبتلا به سرطان آندومتر و 115 هزار و 743 زن را که هیچ سابقه‌ای از این سرطان نداشتند، مورد ارزیابی قرار دادند. این تعداد حجم نمونه از 36 مطالعه اپیدمیولوژیک که در اروپا، آمریکای شمالی، آسیا، استرالیا و آفریقای جنوبی انجام شده بودند، جمع‌آوری شد.

     کاهش خطر براساس نوع تومور اندومتر متفاوت بود. بیشترین میزان کاهش خطر در کارسینومای بافت اندومتر دیده شد (31 درصد کاهش خطر) و 17 درصد کاهش خطر برای سارکوما. نسبت کاهش خطر، علیرغم تفاوت‌هایی که در سطح چربی بدن، استفاده از الکل، سابقه زایمان، مصرف دخانیات و نژاد دیده می‌شد، مشابه هم بودند.

     البته مسئله‌ای که اکنون نمود بیشتری پیدا کرده، این است که آیا داده‌های موجود بهترین تعادل مطلوب را میان مزایا و مضرات قرص‌های ضدبارداری نشان می‌دهند یا خیر. مساله نامشخص دیگر آن است که آیا قرص‌های ضدبارداری باید به عنوان پیشگیری دارویی تجویز شوند یا خیر.

Cancer Network