روزنامه سپید | اخبار 8 | 28 بهمن 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d15194
مریم پوررضا در سال 1378 در حالی که 30 سال خدمت آموزشی و پزشکی را در دانشگاه تهران پشت سر گذاشته بود، بازنشسته شد. روزی که حکم بازنشستگی خود را دریافت کرد، بیمارستان میرزا کوچک خان را با گریه ترک کرد. شبانه به بیمارستان بازگشت و تمام پایان‌نامه‌ها و مقالاتش را به کتابخانه دانشگاه بخشید. پس از آن به وزارتخانه رفت و استعفای خود را تحویل داد. او درباره دلیل استعفایش گفت: «من فکر می کنم کسی باید عضو و دبیر بورد باشد که سمت آموزشی داشته باشد، من از این ساعت سمت آموزشی ندارم.» با این استعفا موافقت نشد.او دو سال پس از اخذ تخصص در رشته زنان به سمت استاد‌یار دانشگاه منصوب شد و در بیمارستان زنان مشغول به کار شد و به تربیت و آموزش دانشجویان و دستیار‌های پزشکی پرداخت. بعد از6یا 8 سال دوره استاد یاری، دانشیار و بعد از 4 سال به مقام استادی دانشگاه علوم پزشکی تهران نائل شد.
مریم پور رضا از سال 1367 دبیر بورد تخصصی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است. او درب مطب خود را در آذر ماه 1343 به روی بیماران گشود و همچنان روزی 8 ساعت به معالجه و مداوای مراجعه‌کنندگان می‌پردازد. مریم پوررضا قزل ایاق فعالیت‌های آموزشی خود را پس از پایان رساندن دوره تخصص زنان به طور رسمی در دانشگاه تهران آغاز کرد.
علاوه بر آموزش دانشجویان دوره عمومی و دانشجویان دوره تخصصی(رزیدنت) در کنگره‌ها و گردهمایی‌های باز آموزی و علمی نیز به ارائه دستاوردهای علمی رشته خود پرداخت از جمله : آموزش دوره لاپاروسکوپی در بیمارستان میرزا کوچک خان ، آموزش سرطان تخمدان در کنگره باز آموزی در شیراز، آموزش دوران نازایی و ناباروری در تالار بیمارستان امام خمینی(ره) همچنین، او در افتتاح بخش نازایی بیمارستان میرزا کوچک خان نقش مهمی داشت.
مریم پور رضا ، معتقد است در مقام معلم نباید از تحصیل علوم جدید باز ایستاد. وی معتقد است که به عنوان مثال استادی که در بیمارستان میرزا کوچک خان است و دوره رادیولوژی را دیده است باید کارگاه MRI و CT را در رشته خودش بگذراند تا بتواند مدارک را تفسیرکند. وی همچنین در خصوص محدودیت پذیرش در رشته تخصص زنان برای آقایان معتقد است که با وجود تراکم متخصص زنان در کشور همچنان با کمبود پزشک متخصص در مناطق محروم مواجه هستیم، در حالی که شاید حضور آقایان در این رشته بتواند معضل اعزام پزشک به جاهای دور افتاده را حل کند.
