مـصـرف هـمـزمان ضدافـسردگـی‌ها و NSAIDs، ممنوع!

     محققان در آخرین پژوهش‌های خود به این نتیجه رسیده‌اند که استفاده همزمان از داروهای ضدافسردگی و ضدالتهابی‌های غیر استروئیدی، می‌تواند خطر هموراژی داخل مغزی را بالا ببرد، از این‌رو، این بیماران باید از نظر احتمال خونریزی تحت نظر مداوم باشند. البته قبلا گزارش‌هایی از افزایش خطر خونریزی دستگاه گوارش فوقانی هنگام تجویز ضدافسردگی‌ها و ضدالتهابی‌های غیر استروئیدی، با هم، دیده شده و این خطر با مصرف همزمان آنها بیشتر هم خواهد شد. علاوه براین، یک متاآنالیز که در سال 2012 انجام شد، نشان داد افزایش خطر اندکی برای خونریزی داخل مغزی، در بیمارانی که مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین را مصرف می‌کنند، دیده می‌شود. اما اینکه چرا مصرف همزمان ضدافسردگی‌ها و NSAIDs، فرد را در معرض خطر بیشتر خونریزی داخل مغزی قرار می‌دهد، مشخص نیست. در این بررسی گذشته‌نگر، محققان کره‌ای خطر بروز خونریزی داخل مغزی را در 1/4 میلیون فرد که مصرف کننده جدید داروهای ضدافسردگی همراه با یا بدون مصرف همزمان NSAIDs بودند، مورد ارزیابی قرار دادند.

     پس از تطابق از نظر متغیرهای چندگانه در آنالیزهای انجام شده، مانند دمانس و استفاده از آنتی‌کوآگولانت‌ها، خطر خونریزی داخل مغزی در طول 30 روز پس از شروع یک داروی ضدافسردگی، به‌طور قابل توجهی در بیماران دریافت کننده همزمان NSAIDs، در مقایسه با افرادی که از داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی استفاده نمی‌کردند، بیشتر دیده شد. در آنالیزهای بیشتر زیرگروهی، خطر خونریزی داخل مغزی در مردان بیشتر از زنان (6/2 برابر) گزارش شد. شاید به دلیل تفاوت متابولیسم دارویی که میان دو جنس زن و مرد دیده می‌شود. تفاوتی هم میان کلاس‌های دارویی مختلف ضدافسردگی‌ها با خطر خونریزی داخل مغزی وجود نداشت. متاسفانه بیماران زیادی وجود دارند که به دلیل شرایط خاص، مجبور به استفاده همزمان از ضدافسردگی‌ها و ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی هستند، بنابراین باید از نظر خطر خونریزی تحت نظر دائمی قرار داشته باشند.

BMJ

سرطان پروستات پنج نـوع مـتـفاوت دارد
     محققان موسسه تحقیقات سرطان کمبریج و پژوهشگران بیمارستان Addenbrooke انگلستان به بررسی انواع تومور در سرطان پروستات پرداختند. آنها برای انجام این کار، کروموزوم‌های غیرطبیعی و فعالیت‌های صد ژن مختلف مرتبط با سرطان پروستات را بررسی و اندازه‌گیری کردند. در نهایت، انواع مختلفی از تومور شناسایی شد که آنها را به پنج گروه متمایز با یک مشخصه اثر ژنتیکی مجزا گروه‌بندی خواهد کرد. این گروه‌بندی به پزشکان کمک می‌کند تا برای هر بیمار با مشخصه‌های خاص تومورش بهترین روش و دوره درمانی را انتخاب کنند، البته تحقیقات و آزمایش‌های بیشتری لازم است تا مشخصات کامل هر نوع سرطان پروستات مشخص شود، چرا که هر چه اطلاعات راجع به یک بیماری بیشتر باشد پزشکان بهتر می‌توانند راه‌های درمانی موثر را پیدا کنند. این مساله شامل انواع سرطان‌های پروستات نیز می‌شود.

Medscape